دوره 15، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 22-13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.SHAHROOD.REC.1397.043
علیرضا عوض زاده1 
، حسام الدین بابایی1 ، آریا کلهر2 ، کیمیا جنتی توپکانلو1 ، آفاق ضامن قدیرلی1 ، بهروز یحیایی 3
، حسام الدین بابایی1 ، آریا کلهر2 ، کیمیا جنتی توپکانلو1 ، آفاق ضامن قدیرلی1 ، بهروز یحیایی 3
1- دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
2- گروه پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
3- گروه پزشکی، مرکز تحقیقات نانوذرات بیولوژیک در پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود ،behroozyahyaei@yahoo.com
2- گروه پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
3- گروه پزشکی، مرکز تحقیقات نانوذرات بیولوژیک در پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود ،
چکیده: (326 مشاهده)
مقدمه: استفاده زیاد از کتامین در رژیم های درمانی متفاوت و همچنین سو مصرف آن برای مقاصد غیر پزشکی به خصوص در سال های اخیر منجر به نگرانی درباره ی عوارض جانبی آن شده است. در مطالعه پیش رو سعی بر آن شده است تا تاثیر کتامین بر بافت قشر مخ جنین حاصل از موش صحرایی مادر در مواجهه قرار گرفته بررسی شود.
روش کار: مطالعه روی 15 سر موش صحرایی ماده (3 گروه 5 تایی شامل گروه کنترل، گروه بیهوش شده بلند مدت با کتامین، گروه بیهوش شده کوتاه مدت و مکرر با کتامین) انجام گرفت. سپس تغییرات هیستوپاتولوژیک قشر مخ نوزادان حاصل از باروری موش‌های دریافت کننده کتامین ارزیابی شد. در اجرای این طرح اخلاق کار با حیوانات آزمایشگاهی رعایت شده است.
نتایج: یافته های مطالعه ما نشان داد که در نمونه های گروه کنترل در بافت مغز و لایه های مختلف موجود تغییراتی دیده نشد و نظم و انسجام بافت مغزی کاملا مشخص و نرمال گزارش شد. در گروه دوز کوتاه مدت و بلند مدت کتامین هیچ تغییری نسبت به گروه کنترل نداشته و تنها تعداد سلول های میکروگلیا نسبت به گروه کنترل کمتر بود.
بحث و نتیجه گیری: قرار گرفتن در معرض کتامین در دوران امبریوژنزیس می تواند مانع تکثیر سلولی در ناحیه ی نورونی قشر مغز جنین موش صحرایی شود که در مطالعه حاضر در هر دو گروه تزریقی کتامین کاهش سلول های میکروگلیا مشاهده شد اما تغییرات بافتی و ساختاری چشمگیری در دو گروه دریافت کننده کتامین در مقایسه با گروه کنترل رویت نشد.
روش کار: مطالعه روی 15 سر موش صحرایی ماده (3 گروه 5 تایی شامل گروه کنترل، گروه بیهوش شده بلند مدت با کتامین، گروه بیهوش شده کوتاه مدت و مکرر با کتامین) انجام گرفت. سپس تغییرات هیستوپاتولوژیک قشر مخ نوزادان حاصل از باروری موش‌های دریافت کننده کتامین ارزیابی شد. در اجرای این طرح اخلاق کار با حیوانات آزمایشگاهی رعایت شده است.
نتایج: یافته های مطالعه ما نشان داد که در نمونه های گروه کنترل در بافت مغز و لایه های مختلف موجود تغییراتی دیده نشد و نظم و انسجام بافت مغزی کاملا مشخص و نرمال گزارش شد. در گروه دوز کوتاه مدت و بلند مدت کتامین هیچ تغییری نسبت به گروه کنترل نداشته و تنها تعداد سلول های میکروگلیا نسبت به گروه کنترل کمتر بود.
بحث و نتیجه گیری: قرار گرفتن در معرض کتامین در دوران امبریوژنزیس می تواند مانع تکثیر سلولی در ناحیه ی نورونی قشر مغز جنین موش صحرایی شود که در مطالعه حاضر در هر دو گروه تزریقی کتامین کاهش سلول های میکروگلیا مشاهده شد اما تغییرات بافتی و ساختاری چشمگیری در دو گروه دریافت کننده کتامین در مقایسه با گروه کنترل رویت نشد.
واژه‌های کلیدی: کتامین، هیستوپاتولوژی، قشر مخ، دوز کوتاه مدت، دوز بلند مدت، نوزاد موش صحرایی، موش صحرایی مادر
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیهوشی زنان
دریافت: 1401/8/18 | پذیرش: 1402/10/10 | انتشار: 1403/3/10
دریافت: 1401/8/18 | پذیرش: 1402/10/10 | انتشار: 1403/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |