دوره 2، شماره 2 - ( تابستان 1390 )                   جلد 2 شماره 2 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (7803 مشاهده)
زمینه: خونریزی حین عمل هرچند از جمله مسائل مهم در اعمال جراحی ستون فقرات است،ولی درمورد روش­های کاهش وعوامل مؤثربر آن بر خلاف اعمال جراحی آرتروپلاستی هیپ وزانو؛در جراحی ستون فقرات مطالعات بسیار کمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انجام گرفته است.دراین مطالعه ما تأثیرکلونیدین را بصورت پیش داروی خوراکی بر خونریزی حین عمل در اعمال جراحی فیوژن خلفی مهره‌های کمری تحت بیهوشی با پروپوفول و رمی­فنتانیل مورد بررسی قرار دادیم.
مواد و روش­ها:دراین کارآزمایی بالینی تصادفی شدهَ دوسوکور ،۳۰ بیمارکاندیدای فیوژن خلفی مهره‌های کمری بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. بیماران گروه مطالعه (گروه کلونیدین) ۹۰-۶۰ دقیقه قبل از بیهوشی قرص کلونیدین ۲۰۰ میکروگرمی و بیماران گروه کنترل درهمان زمان پلاسبو دریافت کردند. روش القاء و نگهداری بیهوشی و فشارمتوسط شریانی هدف برای هیپوتانسیون کنترله با رمی­فنتانیل در دو گروه یکسان بود. دو گروه از جهات میزان خونریزی،دوز رمی­فنتانیل تجویز شده درساعت،تعداد بیمارانی که برای رسیدن به فشارمتوسط شریانی هدف به نیتروگلیسرین نیاز بود (وقتی رمی­فنتانیل کافی نبود)،مدت عمل و رضایت جراح از یک فیلد عاری از خون با هم مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته­ها:بین دو گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک مانند سن (p = 115/0)،جنس(p = 349/0)، وضعیت فیزیکی ASA (p = 39/0)،وزن(p= 2/0) و مدت عمل(p = 899/0) تفاوت آماری معنی­داری وجود نداشت. میزانخونریزی حین عمل ومیزان رمی­فنتانیل تجویز شده در ساعت در گروه کلونیدین بطور معنی­داری (به ترتیب pکمتر از 002/0 و 001/0) کمتر از گروه کنترل بود. رضایت جراح بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p = 169/0).
نتیجه­گیری: کلونیدین به صورت پیش داروی خوراکی می­تواند موجب کاهش میزان خونریزی در اعمال جراحی فیوژن خلفی مهره های کمری، در سطح یکسان فشار متوسط شریانی با گروه کنترل شود. می­توان استفاده از آن­را به این منظور در اعمال جراحی پیچیده­تر ستون فقرات نظیر جراحی برای دفورمیتی ستون فقرات که با خونریزی بیشتری همراه است مورد بررسی قرار داد.

متن کامل [PDF 1002 kb]   (3262 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
پذیرش: 1392/3/21 | انتشار: 1393/4/14

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.