دوره 15، شماره 2 - ( تابستان 1403 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 59-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR-KHU.KRC.1000.194
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahanshahi M, Shojaodin S, Taghinezhad F. The Comparison between the effect of motor control training plus pain education and postural restoration exercises on pain, disability and psychological characteristics in people with non-specific chronic back pain . JAP 2024; 15 (2) :47-59
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5755-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5755-fa.html
جهانشاهی مجتبی، شجاع الدین صدرالدین، ملائی فاطمه. مقایسه تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد و تمرینات بازآموزی پاسچرال بر درد، ناتوانی و متغیرهای روانشناختی در افراد دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی. بیهوشی و درد. 1403; 15 (2) :47-59
1- کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
2- استاد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی ،sh_shojaodin@yahoo.com
3- کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی
2- استاد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی ،
3- کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی
چکیده: (48 مشاهده)
زمینه و هدف: کمر درد مزمن یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی در سراسر جهان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد با تمرینات بازآموزی پاسچرال بر درد، متغیرهای عملکردی و روانشناختی در افراد دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی بود.
مواد و روش ها: 99 نفر زن و مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به روش نمونه های در دسترس و در 2 گروه تجربی و گروه کنترل (هر گروه 33 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخص‌های درد، ناتوانی، اجتناب از ترس، خودکار آمدگی و ترس از حرکت مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه، دو گروه تجربی به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل فقط در تست های پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از روش آماری تحلیل کوواریانس مرکب به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد(05/0p≤).
یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در درد، ناتوانی، باورهای اجتناب از ترس مربوط به کار و فعالیت بدنی، خودکارآمدگی درد و ترس از حرکت تاثیر معنی داری داشته اند؛ درصورتی که تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد تاثیر معنی دار بیشتری بر خودکارآمدگی درد و ترس از حرکت نسبت به تمرینات بازآموزی پاسچرال داشت.
نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی هر دو گروه تمرینی به درمانگــران توصیــه مــی شــود در تدویــن برنامه هــای تمرینــی این تمرینات را مورد توجه قرار دهند.
مواد و روش ها: 99 نفر زن و مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به روش نمونه های در دسترس و در 2 گروه تجربی و گروه کنترل (هر گروه 33 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخص‌های درد، ناتوانی، اجتناب از ترس، خودکار آمدگی و ترس از حرکت مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه، دو گروه تجربی به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل فقط در تست های پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از روش آماری تحلیل کوواریانس مرکب به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد(05/0p≤).
یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در درد، ناتوانی، باورهای اجتناب از ترس مربوط به کار و فعالیت بدنی، خودکارآمدگی درد و ترس از حرکت تاثیر معنی داری داشته اند؛ درصورتی که تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد تاثیر معنی دار بیشتری بر خودکارآمدگی درد و ترس از حرکت نسبت به تمرینات بازآموزی پاسچرال داشت.
نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی هر دو گروه تمرینی به درمانگــران توصیــه مــی شــود در تدویــن برنامه هــای تمرینــی این تمرینات را مورد توجه قرار دهند.
واژه‌های کلیدی: آموزش درد، موسسه بازآموزی پاسچرال، تمرینات کنترل حرکتی، درد، ناتوانی، کمردرد مزمن غیر اختصاصی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
