دوره 14، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 46-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران
2- گروه روان‌شناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،hadiakbarinejhad@yahoo.com
2- گروه روان‌شناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،
چکیده: (634 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر کیفیت خواب و شدت درد زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به ام اس شهر تبریز که در سال 1401 عضو انجمن ام اس این شهر بودند تشکیل داد. 30 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر کدام 15 نفر). ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ و شدت درد مک‌گیل بودند. اعضای گروه مداخله، در 8 جلسه 5/1 ساعته درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند؛ ولی گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار درمان متمرکز بر شفقت برای کیفیت خواب (49/2±67/17) و برای شدت درد (52/4±73/46)، و در گروه کنترل برای کیفیت خواب (73/1±00/17) و برای شدت درد (94/3±87/45) بود. درمان متمرکز بر شفقت در مقایسه با گروه کنترل، کیفیت خواب (28/2±33/14) و شدت درد (09/5±00/42) زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را در پس‌آزمون به‌ترتیب افزایش و کاهش داد (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان بر کیفیت خواب و شدت درد ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان متمرکز بر شفقت موجب افزایش کیفیت خواب و کاهش شدت درد زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شده است.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به ام اس شهر تبریز که در سال 1401 عضو انجمن ام اس این شهر بودند تشکیل داد. 30 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر کدام 15 نفر). ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ و شدت درد مک‌گیل بودند. اعضای گروه مداخله، در 8 جلسه 5/1 ساعته درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند؛ ولی گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار درمان متمرکز بر شفقت برای کیفیت خواب (49/2±67/17) و برای شدت درد (52/4±73/46)، و در گروه کنترل برای کیفیت خواب (73/1±00/17) و برای شدت درد (94/3±87/45) بود. درمان متمرکز بر شفقت در مقایسه با گروه کنترل، کیفیت خواب (28/2±33/14) و شدت درد (09/5±00/42) زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را در پس‌آزمون به‌ترتیب افزایش و کاهش داد (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان بر کیفیت خواب و شدت درد ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان متمرکز بر شفقت موجب افزایش کیفیت خواب و کاهش شدت درد زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |