دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1402 )                   جلد 14 شماره 1 صفحات 91-76 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دکترای تخصصی گیاهان دارویی، گروه گیاهان دارویی، دپارتمان بیوتکنولوژی، سازمان آموزش فنی و حرفه ای، تبریز، ایران ، A.dadazadeh@gmail.com
2- پژوهشگر گیاهان دارویی و طب سنتی ایران، گروه گیاهان دارویی، مؤسسه آموزشی همدل، تبریز، ایران
3- کارشناسی ارشد زیست شناسی گیاهی، گروه گیاهان دارویی، مؤسسه آموزشی همدل، تبریز، ایران
4- کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، گروه گیاهان دارویی، مؤسسه آموزشی همدل، تبریز، ایران
چکیده:   (427 مشاهده)
زمینه و هدف: استفاده از داروهای اپیوئیدی، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و داروهای کورتیکواستروئیدی به علت غیر اختصاصی بودن و داشتن عوارضات گسترده، محدویت­ هایی در تجویز و مصرف دارند. یافتن داروهایی با منشاء طبیعی و عوارض کمتر و مسکن­ های اختصاصی برای هر عضو، یا کنترل عامل ایجاد کننده درد شاید یکی از مواردی است که امروزه ضرورت دارد.
مواد و روش ­ها: این پژوهش به صورت مروری با محوریت مفردات دارویی ضد درد، در منابع معتبر طب ایرانی (از قرن چهارم تا سیزدهم هجری قمری) انجام شد. مفردات دارویی به دست آمده به عنوان داروهای مسکن درد، برای مواضع مختلف بدن به صورت اختصاصی برای هر یک از اعضاء به صورت سرتا قدم دسته ­بندی و سپس نام داروها با رفرنس ­های گیاه­ شناسی نوین تطبیق داده شد. و نهایتاً مکانیسم ضددرد بودن برخی از  آنها به صورت تطبیقی با مقالات الکترونیک موجود در پایگاه داده ­های Science Direct Scopus, PubMed, مورد بحث و قیاس قرار گرفت.
یافته­ ها: در این پژوهش 231 داروی گیاهی ضددرد و مسکن به دست آمد و داروهای گیاهی مسکن اختصاصی، برای هر یک از اعضاء دسته­ بندی شد و مکانیسم اثر برخی از آنها که در فارماکولوژی نوین مورد تایید قرار گرفته است، بحث شد.
نتیجه ­گیری: با استفاده از نتایج این مطالعه با انجام پژوهش­ های آزمایشگاهی و بالینی بیشتر، می توان داروهای مسکن اختصاصی برای کنترل دردهای مختلف طراحی و تولید نمود.
 
متن کامل [PDF 521 kb]   (413 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: مديريت درد مزمن
دریافت: 1401/10/21 | پذیرش: 1401/12/10 | انتشار: 1402/3/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.