زمینه و هدف: سندرم درد پاتلوفمورال یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی عضلانی می باشد و با عوامل بیومکانیکی اندام تحتانی مرتبط می باشد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه دستورالعمل تمرکز خارجی بر کینماتیک افراد دارای سندرم پاتلوفمورال می باشد.
مواد و روش ها: 50 مرد و زن مبتلا به سندرم پاتلوفمورال (18 تا 45 سال) در این تحقیق شرکت کردند. افراد در دو گروه تجربی(25 n=) و کنترل(25 n=) تقسیم شدند. ارزیابی کینماتیک راه رفتن افراد به وسیله دوربین فیلمبرداری به صورت دو بعدی صورت گرفت. سپس افراد در گروه کنترل تمرینات تقویتی ران و زانو و در گروه تجربی تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز خارجی را به مدت شش هفته انجام دادند. آزمونهای آماری تی وابسته و مستقل جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون های آماری نشان داد که افزودن دستورالعمل تمرکز خارجی بر تمرینات تقویتی ران و زانو بر کینماتیک اندام تحتانی افراد دارای سندرم پاتلوفمورال تاثیر داشته و به طور معناداری باعث بهبود کینماتیک اندام تحتانی شده است (05/0p≤ ).
نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز خارجی در بهبود کینماتیک افراد موثرتر از تمریناتی می باشد،که صرفا بر تقویت عضلات ران و زانو تمرکز دارند.

واژه‌های کلیدی: سندرم درد پاتلوفمورال، تمرینات تقویتی، بازخورد، کینماتیک اندام تحتانی

متن کامل [PDF 346 kb]   (908 دریافت)