زمینــه و هــدف: تهــوع و اســتفراغ بعــد از عمــل جراحــی یــک حالــت آزار دهنــده می باشــد بــه طــوری کــه میــزان شــیوع تهــوع اســتفراغ بعــد از  درصــد بــوده اســت. از آنجایــی کــه داروی دگزامتــازون و متوکلوپرامیــد داروهایــی در دســترس و ارزان بــوده و عــوارض اندکــی 10-30اعمــال جراحــی بــرای بیمــاران ایجــاد میکنــد و اندانســترون نیــز دارویــی مناســب و باکارایــی بــالا جهــت رفــع تهــوع و اســتفراغ در بیمــاران می باشــد، از ایــن رو در ایــن مطالعــه بــه مقایســه اثــرات دو ترکیــب دگزامتــازون و اوندانســترون بــا دگزامتــازون و متوکلوپرامیــد بــر تهــوع و اســتفراغ و نیــز لــرز در بیمــاران کلــه سیســتکتومی لاپاروســکوپیک می پردازیــم. مـواد و روش هـا: مطالعـه حاضـر بـه روش کارآزمایی بالینی تصادفی و دو سـویه کور می باشـد. پـس از اخذ رضایـت از بیماران جهـت ورود به مطالعه،  بیمـار بـا اسـتفاده از روش نمونه گیـری آسـان و روش بلوک هـای تصادفـی بـه دو گـروه تقسـیم بنـدی شـدند. گـروه اول دریافـت کننـده ترکیـب 88 دگزامتـازون و اوندانسـترون و گـروه دوم نیـز دریافـت کننـده ترکیب دگزامتـازون و متوکلوپرامید بودند. فرد تزریـق کننده از نـوع داروی تزریقی آگاهی نداشـت. همچنیـن روش بیهوشـی و داروهـای مـورد اسـتفاده برای بیهوشـی برای هر دو گروه یکسـان بود. پـس از عمل جراحی، پرسشـگر غیر مطلع از  سـاعت) از بیماران درباره داشـتن حالت تهوع و اسـتفراغ و لرز، سـوال نموده و تمام پاسـخ ها 24 و 12 ،6 ،1 سـاعت (در فواصل 24داروی دریافتی، تا  شـده و بـه تحلیل داده هـا پرداختیم. SPSS v20 در چـک لیسـت مربـوط بـه هـر فرد درج شـد. در نهایـت تمامی یافته هـا وارد برنامـه آنالیز آماری  بیمــار در قالــب دو گــروه، تقســیم بنــدی شــدند. گــروه اول گــروه دریافــت کننــده ترکیــب دگزامتــازون و اوندانســترون 88 یافته هــا: مطالعــه اطلاعــات  ســال بــود. 42/16 ،D+M ســال و در گــروه 41/07 ،D+O و گــروه دوم دریافــت کننــده دگزامتــازون و متوکلوپرامیــد بودنــد. میانگیــن ســنی در گــروه نتایــج مطالعــه حاضــر نشــان داد کــه داروی اندانســترون همــراه بــا دگزامتــازون در مقایســه بــا داروی متوکلوپرامیــد همــراه بــا دگزامتــازون ســبب کاهش غیــر معنــی دار تهــوع و اســتفراغ پــس از عمــل جراحــی کلــه سیســتکتومی بــه روش لاپاراســکوپی گردیــد. همچنیــن هیــچ یــک از بیمــاران دو گــروه لرز را نشــان ندادنــد. نتیجه گیــری: نتایــج ایــن مطالعــه نشــان داد کــه ترکیــب اندانســترون همــراه بــا دگزامتــازون نتوانســت میــزان بــروز تهــوع و اســتفراغ را پــس از جراحی نســبت بــه ترکیــب دگزامتــازون و متوکلوپرامیــد بــه صــورت معنــی داری کاهــش دهــد. همچنیــن در هیــچ یــک از بیمــاران دو گــروه لرز دیده نشــد.

واژه‌های کلیدی: دگزامتازون، اوندانسترون، متوکلوپرامید، تهوع، استفراغ، لرز، لاپاروسکوپیک

متن کامل [PDF 418 kb]   (2596 دریافت)