دوره 1، شماره 3 - ( پاییز 1389 )
جلد 1 شماره 3 صفحات 14-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moshtaghion S, Mohsenpour A, HashemianP Z, Faiz H. Comparison of the efficacy of intravenous Lidocaine and Remifentanil on hemodynamic responses at the time of extubation. JAP 2010; 1 (3) :7-14
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-96-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-96-fa.html
مشتاقیون سیدحسین، محسن پور امیر محمد، هاشمیان زهرا، فیض سید حمید رضا. مقایسه اثر لیدوکائین وریدی ونرمال سالین با رمیفنتانیل بر پاسخهای همودینامیک در زمان بیداری از بیهوشی عمومی. بیهوشی و درد. 1389; 1 (3) :7-14
چکیده: (6445 مشاهده)
زمینه و هدف: درهنگام بیداری از بیهوشی عوارضی نظیر ناپایداری همودینامیک، سرفه و لارنگواسپاسم محتمل میباشد. داروها و روشهای متفاوتی جهت کنترل عوارض فوق به کار رفته است. در این مطالعه اثر رمیفنتانیل با لیدوکائین وریدی بر روی واکنشهای بیداری از بیهوشی مقایسه گردید.
روش کار: در یک کارآزمائی بالینی دوسوکور 105 بیمار کاندید جراحی ارتوپدی 18 الی 50 ساله و ASA یک و دو در سه گروه وارد مطالعه شدند. القاء بیهوشی توسط فنتانیل، پروپوفول و آتراکوریوم انجام شد و بیهوشی با پروپوفول ادامه یافت. تجویز دوزهای تکراری فنتانیل 50 دقیقه و انفوزیون پروپوفول 10 دقیقه قبل از اتمام بیهوشی قطع گردید. در پایان عمل جراحی رمیفنتانیل به میزان 25/0 میکروگرم بر کیلوگرم یا لیدوکائین 5/1 میلیگرم بر کیلوگرم و یا نرمال سالین 5 میلیلیتر به صورت یکجا (بولوس) برای بیمار تجویز گردید. فشار شریانی و ضربان قلب در دقایق 1، 5 و 10 ثبت گردید.
نتایج: پارامترهای همودینامیک شامل ضربان قلب و فشار دیاستولی در دقایق 5 و 10 بعد از خروج لوله در دو گروه رمیفنتانیل و لیدوکائین با هم تفاوت معنی دار داشتند. فشار سیستولی در هر سه زمان تفاوت معنی داری در سه گروه داشت.
نتییجه گیری: رمیفنتانیل نسبت به لیدوکائین در کنترل پاسخهای همودینامیک زمان بیدار شدن مؤثرتر میباشد.
روش کار: در یک کارآزمائی بالینی دوسوکور 105 بیمار کاندید جراحی ارتوپدی 18 الی 50 ساله و ASA یک و دو در سه گروه وارد مطالعه شدند. القاء بیهوشی توسط فنتانیل، پروپوفول و آتراکوریوم انجام شد و بیهوشی با پروپوفول ادامه یافت. تجویز دوزهای تکراری فنتانیل 50 دقیقه و انفوزیون پروپوفول 10 دقیقه قبل از اتمام بیهوشی قطع گردید. در پایان عمل جراحی رمیفنتانیل به میزان 25/0 میکروگرم بر کیلوگرم یا لیدوکائین 5/1 میلیگرم بر کیلوگرم و یا نرمال سالین 5 میلیلیتر به صورت یکجا (بولوس) برای بیمار تجویز گردید. فشار شریانی و ضربان قلب در دقایق 1، 5 و 10 ثبت گردید.
نتایج: پارامترهای همودینامیک شامل ضربان قلب و فشار دیاستولی در دقایق 5 و 10 بعد از خروج لوله در دو گروه رمیفنتانیل و لیدوکائین با هم تفاوت معنی دار داشتند. فشار سیستولی در هر سه زمان تفاوت معنی داری در سه گروه داشت.
نتییجه گیری: رمیفنتانیل نسبت به لیدوکائین در کنترل پاسخهای همودینامیک زمان بیدار شدن مؤثرتر میباشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
