دوره 16، شماره 3 - ( پاییز 1404 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 80-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IUMS.REC.1403.282
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fardi H, Noferesti A, Farahani H. Effectiveness of Acceptance and commitment Therapy on pain perception and quality of life in people with Trigeminal Neuralgia. JAP 2025; 16 (3) :67-80
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5802-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5802-fa.html
فردی هلال، نوفرستی اعظم، فراهانی حجت الله. اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک درد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال درد عصب سه قلو. بیهوشی و درد. 1404; 16 (3) :67-80
1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، helal.fardi@gmail.com
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (8 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال درد عصب سه قلو شایع ترین اختلال عصبی صورت و به عنوان یکی از ناتوان کنندهترین دردهای مزمن عصبی شناخته میشود که به دلیل ماهیت ناتوان کننده و تاثیرگذار بر نیازها و فعالیتهای اساسی روانی، جسمی و اجتماعی فرد و گزینههای درمانی محدود، چالش مهمی در علم و درمان بالینی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک درد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال درد عصب سهقلو انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مبتلایان به درد عصب سهقلو مراجعهکننده به کلینیکهای تخصصی درد و مغز و اعصاب شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. ۲۴ نفر بهصورت هدفمند انتخاب شدند و سپس بهطور تصادفی در دو گروه 12 نفره (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و گروه کنترل) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای بهصورت هفته ای یک بار، تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. افراد گروه کنترل تا زمان دوره پیگیری هیچ مداخلهای دریافت نکردند، اما در لیست انتظار قرار گرفتند تا پس از دوره پیگیری، برای آنها درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تجدیدنظر شده ادراک درد مکگیل، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت – نسخه کوتاه، پرسشنامه افسردگی بک – نسخه دوم و پرسشنامه اضطراب بک بود. کلیه شرکت کنندگان پژوهش در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پس از پیگیری یک ماهه، پرسشنامهها را تکمیل کردند. جهت تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرمافزار SPSS-26 استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش معنادار ادراک درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران در مراحل پسآزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل شد .(P<0.001) این یافتهها حاکی از اثربخشی پایدار این درمان در بهبود شاخصهای روانشناختی و عملکردی بیماران مبتلا به درد عصب سهقلو بود.
نتیجهگیری: با توجه به یافته های بدست آمده، درمان بر پذیرش و تعهد میتواند بهعنوان یک روش درمانی مؤثر در کاهش ادراک درد و ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد عصب سهقلو مورد استفاده قرار گیرد. تداوم اثرات این مداخله در مرحله پیگیری نشاندهنده ظرفیت بالای آن برای کاربرد بالینی و پژوهشهای آینده است.
زمینه و هدف: اختلال درد عصب سه قلو شایع ترین اختلال عصبی صورت و به عنوان یکی از ناتوان کنندهترین دردهای مزمن عصبی شناخته میشود که به دلیل ماهیت ناتوان کننده و تاثیرگذار بر نیازها و فعالیتهای اساسی روانی، جسمی و اجتماعی فرد و گزینههای درمانی محدود، چالش مهمی در علم و درمان بالینی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک درد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال درد عصب سهقلو انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مبتلایان به درد عصب سهقلو مراجعهکننده به کلینیکهای تخصصی درد و مغز و اعصاب شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. ۲۴ نفر بهصورت هدفمند انتخاب شدند و سپس بهطور تصادفی در دو گروه 12 نفره (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و گروه کنترل) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای بهصورت هفته ای یک بار، تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. افراد گروه کنترل تا زمان دوره پیگیری هیچ مداخلهای دریافت نکردند، اما در لیست انتظار قرار گرفتند تا پس از دوره پیگیری، برای آنها درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تجدیدنظر شده ادراک درد مکگیل، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت – نسخه کوتاه، پرسشنامه افسردگی بک – نسخه دوم و پرسشنامه اضطراب بک بود. کلیه شرکت کنندگان پژوهش در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پس از پیگیری یک ماهه، پرسشنامهها را تکمیل کردند. جهت تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرمافزار SPSS-26 استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش معنادار ادراک درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران در مراحل پسآزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل شد .(P<0.001) این یافتهها حاکی از اثربخشی پایدار این درمان در بهبود شاخصهای روانشناختی و عملکردی بیماران مبتلا به درد عصب سهقلو بود.
نتیجهگیری: با توجه به یافته های بدست آمده، درمان بر پذیرش و تعهد میتواند بهعنوان یک روش درمانی مؤثر در کاهش ادراک درد و ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد عصب سهقلو مورد استفاده قرار گیرد. تداوم اثرات این مداخله در مرحله پیگیری نشاندهنده ظرفیت بالای آن برای کاربرد بالینی و پژوهشهای آینده است.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1404/6/30 | پذیرش: 1404/7/1 | انتشار: 1404/9/10
دریافت: 1404/6/30 | پذیرش: 1404/7/1 | انتشار: 1404/9/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
