دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 97-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.Z.REC.1399.171
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
naseriniya H, Smkhani akbarinejhad H. Effectiveness of Compassion-focused Therapy on Demoralization Syndrome and Pain Catastrophizing of Men with Multiple Sclerosis. JAP 2022; 13 (2) :85-97
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5643-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5643-fa.html
ناصری نیا هانیه، اسمخانی اکبری نژاد هادی. اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. بیهوشی و درد. 1401; 13 (2) :85-97
1- موسسه آموزش عالی چرخ نیلوفری آذربایجان
2- دانشگاه نبی اکرم (ص) ،hadiakbarinejhad@yahoo.com
2- دانشگاه نبی اکرم (ص) ،
چکیده: (874 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. 30 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به‌مطالعه با روش نموه‌گیری هدفمند و از میان کلیه مردان مبتلا به ام اس شهر تبریز در سال 1399 که عضو انجمن ام اس این شهر بودند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت را در 8 جلسه 5/1 ساعته (2 ماه، هفته‌ای یک جلسه) دریافت کردند، ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به‌پرسشنامه‌های 24 سوالی نشانگان افت روحیه و 13 سوالی فاجعه‌پنداری درد پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه آزمایش برای نشانگان افت روحیه 29/6±67/46 و برای فاجعه‌پنداری درد 74/4±73/39، و در گروه کنترل برای نشانگان افت روحیه 27/5±13/47 و برای فاجعه‌پنداری درد 02/5±67/38 بود (05/0<p). درمان متمرکز بر شفقت (نشانگان افت روحیه 58/5±00/38 و فاجعه‌پنداری درد 92/4±60/31) در مقایسه با گروه کنترل (نشانگان افت روحیه 26/5±60/47 و فاجعه‌پنداری درد 85/4±53/38) نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به ام اس را در پسآزمون کاهش داده است (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان افت روحیه 53/5±20/38 و فاجعه‌پنداری درد 96/4±87/31 ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان متمرکز بر شفقت موجب کاهش نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به ام اس شده است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. 30 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به‌مطالعه با روش نموه‌گیری هدفمند و از میان کلیه مردان مبتلا به ام اس شهر تبریز در سال 1399 که عضو انجمن ام اس این شهر بودند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت را در 8 جلسه 5/1 ساعته (2 ماه، هفته‌ای یک جلسه) دریافت کردند، ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به‌پرسشنامه‌های 24 سوالی نشانگان افت روحیه و 13 سوالی فاجعه‌پنداری درد پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه آزمایش برای نشانگان افت روحیه 29/6±67/46 و برای فاجعه‌پنداری درد 74/4±73/39، و در گروه کنترل برای نشانگان افت روحیه 27/5±13/47 و برای فاجعه‌پنداری درد 02/5±67/38 بود (05/0<p). درمان متمرکز بر شفقت (نشانگان افت روحیه 58/5±00/38 و فاجعه‌پنداری درد 92/4±60/31) در مقایسه با گروه کنترل (نشانگان افت روحیه 26/5±60/47 و فاجعه‌پنداری درد 85/4±53/38) نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به ام اس را در پسآزمون کاهش داده است (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان افت روحیه 53/5±20/38 و فاجعه‌پنداری درد 96/4±87/31 ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان متمرکز بر شفقت موجب کاهش نشانگان افت روحیه و فاجعه‌پنداری درد مردان مبتلا به ام اس شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1401/1/3 | پذیرش: 1401/2/5 | انتشار: 1401/5/10
دریافت: 1401/1/3 | پذیرش: 1401/2/5 | انتشار: 1401/5/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
