دوره 13، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 122-112 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.KHOY.REC.1400.003
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sabri V, ghasemkhanlo A, madadloo M. The effectiveness of progressive muscle relaxation on anxiety and pain intensity in patients with Covid-19. JAP 2022; 13 (1) :112-122
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5628-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5628-fa.html
صبری وحید، قاسم خانلو آرزو، مددلو محسن. تأثیر آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب و شدت درد در بیماران مبتلابه کووید-19. بیهوشی و درد. 1401; 13 (1) :112-122
1- ، vahidsabri87@gmail.com
چکیده: (1418 مشاهده)
زمینه و هدف: درد تجربه‌ای چندبعدی است و در مشکلات جسمی و روان‌شناختی مختلفی یکی از نشانه‌های بیماری است. در برخی مطالعهها نشان داده‌شده است که افراد مبتلابه کووید-19 بعد از دوره حاد بیماری مشکلاتی مانند میالژیا سردرد، درد عضلانی و اضطراب را تجربه می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر روی اضطراب، شدت دردو تداخل در فعالیت‌های روزمره است.
مواد و روش : این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی بیماران مبتلابه کووید- 19 شهرستان خوی که تست PCR مثبت دریافت کرده بودند. از میان آن‌ها 96 نفر را که شکایت‌هایی مانند، درد عضلانی، سردرد، کمردرد بدون سابقه تجربه درد به‌طور هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دور آزمایشی و کنترل جایگذاری شدند. برای گروه آزمایش تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در 12جلسه آموزش و تمرین داده شد و از بیماران خواسته شد 60 جلسه 20 دقیقه‌ای در طی 8 هفته تمرین کنند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های شدت درد و اضطراب بک در پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. بعد از جمع‌آوری داده‌ها ، برای کنترل تأثیر پیش‌آزمون از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم‌افزار 26SPSS- استفاده‌شده است.
یافتهها: آزمون لوین نشان‌دهنده برقرار همگنی واریانس‌ها است(سطح معناداری از 11/0 تا 58/0)؛ پس می‌توان از تحلیل کوواریانس استفاده کرد. تحلیل نمرات اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در هر دو گروه روند کاهشی است، و تفاوت نمرات مؤلفه‌های اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در بین دو گروه بیماران آزمایشی و کنترل در سطح 01/0> P معنادار است. اندازه اثر به‌دست‌آمده برای آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در کاهش شدت درد تجربه‌شده 65/0 ، کاهش تداخل درد در فعالیت‌های روزمره 71/0 و برای اضطراب 78/0 به‌دست‌آمده بود که نشان‌دهنده اندازه اثر متوسط آرام‌سازی عضلانی برای هر سه مؤلفه است.
نتیجه‌گیری: یافته های این پزوهش نشان می دهد که تمرین آرام‌سازی پیشرونده عضلانی به‌طور معنادار و مؤثری می‌تواند اضطراب، شدت درد و تداخل در انجام کارهای روزمره را کاهش دهد. تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی با تحریک اعصاب سمپاتیک می‌توانند اضطراب و استرس بیماران را کاهش داده و کاهش استرس به‌نوبه خود می‌تواند منجر به کاهش تجربه ادراک درد می شود. پس در کنار درمان‌های دارویی برای کاهش اضطراب ، شدت درد می‌توان از آرام‌سازی پیشرونده عضلانی استفاده کرد.
مواد و روش : این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی بیماران مبتلابه کووید- 19 شهرستان خوی که تست PCR مثبت دریافت کرده بودند. از میان آن‌ها 96 نفر را که شکایت‌هایی مانند، درد عضلانی، سردرد، کمردرد بدون سابقه تجربه درد به‌طور هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دور آزمایشی و کنترل جایگذاری شدند. برای گروه آزمایش تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در 12جلسه آموزش و تمرین داده شد و از بیماران خواسته شد 60 جلسه 20 دقیقه‌ای در طی 8 هفته تمرین کنند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های شدت درد و اضطراب بک در پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. بعد از جمع‌آوری داده‌ها ، برای کنترل تأثیر پیش‌آزمون از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم‌افزار 26SPSS- استفاده‌شده است.
یافتهها: آزمون لوین نشان‌دهنده برقرار همگنی واریانس‌ها است(سطح معناداری از 11/0 تا 58/0)؛ پس می‌توان از تحلیل کوواریانس استفاده کرد. تحلیل نمرات اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در هر دو گروه روند کاهشی است، و تفاوت نمرات مؤلفه‌های اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در بین دو گروه بیماران آزمایشی و کنترل در سطح 01/0> P معنادار است. اندازه اثر به‌دست‌آمده برای آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در کاهش شدت درد تجربه‌شده 65/0 ، کاهش تداخل درد در فعالیت‌های روزمره 71/0 و برای اضطراب 78/0 به‌دست‌آمده بود که نشان‌دهنده اندازه اثر متوسط آرام‌سازی عضلانی برای هر سه مؤلفه است.
نتیجه‌گیری: یافته های این پزوهش نشان می دهد که تمرین آرام‌سازی پیشرونده عضلانی به‌طور معنادار و مؤثری می‌تواند اضطراب، شدت درد و تداخل در انجام کارهای روزمره را کاهش دهد. تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی با تحریک اعصاب سمپاتیک می‌توانند اضطراب و استرس بیماران را کاهش داده و کاهش استرس به‌نوبه خود می‌تواند منجر به کاهش تجربه ادراک درد می شود. پس در کنار درمان‌های دارویی برای کاهش اضطراب ، شدت درد می‌توان از آرام‌سازی پیشرونده عضلانی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1400/9/15 | پذیرش: 1400/12/20 | انتشار: 1401/2/10
دریافت: 1400/9/15 | پذیرش: 1400/12/20 | انتشار: 1401/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
