دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 29-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: ُُSSRI1400.1163

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

jahandideh L, Letafatkar A, khanzadeh R, omidi kashani F. Comparison of the effect of corrective exercises with gluteal to tensor activation index to upper and lower tensor 50 on pain, range of motion and two-dimensional kinematics of walking in women with chronic nonspecific low back pain. JAP 2022; 13 (2) :11-29
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5624-fa.html
جهاندیده لیلا، لطافت کار امیر، خانزاده رضا، امیدی کاشانی فرزاد. مقایسه تأثیر تمرینات اصلاحی با شاخص گلوتئال به تنسور بالا و پایین 50 بر درد، دامنه حرکتی و کینماتیک دوبعدی راه رفتن در زنان دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی. بیهوشی و درد. 1401; 13 (2) :11-29

URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5624-fa.html


1- کارشناس ارشد حرکات اصالحی و آسیب شناسی، دانشگاه بینالمللی امام رضا)ع(، مشهد، ایران ، ila.jahandideh30@gmail.com
2- گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3- گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، موسسه آموزش عالی اسرار، مشهد، ایران
4- گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (768 مشاهده)
هدف: شاخص گلوتئال به تنسور، نسبت فعالیت الکتریکی عضلات سرینی به کشنده پهن نیام را نشان می­دهد که در آن، از فعالیت نرمال شده الکترومیوگرافی برای عضلات استفاده می­شود. نقش عضلات ران در بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب، همچنین در دوره توان‌بخشی بعد از آسیب در بیماران دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی موردتوجه می­باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر تمرینات اصلاحی با شاخص گلوتئال به تنسور بالا و پایین 50 بر درد، دامنه حرکتی و کینماتیک دوبعدی راه رفتن در زنان دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
مواد و روش‌ها: این تحقیق شامل 45 زن دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی با دامنه سنی بین 30 تا 45 سال بود که به‌صورت تصادفی در یکی از سه گروه کنترل و دو گروه تجربی (تمرینات اصلاحی با شاخص گلوتئال به تنسور بالا و پایین 50)، هر گروه 15 نفر قرار گرفتند. مداخلات تمرینی به مدت هشت هفته تحت نظارت محقق انجام شد. در این مطالعه که به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود، از مقیاس بصری درد، پرسش‌نامه رولاند موریس، گونیامترو دوربین فیلم‌برداری استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن بود که هر دو مداخله تمرینی (تمرینات اصلاحی با شاخص گلوتئال به تنسور بالا و پایین 50) باعث کاهش درد، بهبود دامنه حرکتی و کینماتیک راه رفتن شدند، اما تأثیرگذاری تمرینات شاخص گلوتئال به تنسور بالای 50 در بهبودی متغیرهای ذکرشده بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشانگر کاهش درد، بهبود دامنه حرکتی و کینماتیک راه رفتن زنان دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی در گروه تمرینات شاخص گلوتئال به تنسور بالا نسبت به گروه تمرینات شاخص گلوتئال به تنسور پایین بود؛ بنابراین به‌عنوان یک درمان مکمل استفاده از این تمرینات در کنار مداخله‌های تمرینی اثرگذار دیگر، برای بیماران دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی توصیه می‌شود.
متن کامل [PDF 427 kb]   (573 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مديريت درد مزمن
دریافت: 1400/9/5 | پذیرش: 1400/11/7 | انتشار: 1401/5/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به بیهوشی و درد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Anesthesiology and Pain

Designed & Developed by : Yektaweb