دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1400 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 91-78 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR-IAU- Tabriz- REC. 1398. 096
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
nasizadeh H, moheb N, livarjani S, baba pour kheirodin J, moosavi Z. Comparison between effectiveness of dialectical behavioral therapy
and emotional schema therapy on sleep quality in people who
suffering from tension headache. JAP 2021; 12 (1) :78-91
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5573-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5573-fa.html
ناسی زاده هاله، محب نعیمه، لیوارجانی شعله، باباپور خیرالدین جلیل، موسوی زهرا. مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی هیجانی، برکیفیت خواب در مبتلایان به سردردهای تنشی. بیهوشی و درد. 1400; 12 (1) :78-91
هاله ناسی زاده1 
، نعیمه محب 2، شعله لیوارجانی2 ، جلیل باباپور خیرالدین3 ، زهرا موسوی1
، نعیمه محب 2، شعله لیوارجانی2 ، جلیل باباپور خیرالدین3 ، زهرا موسوی1
1- دانشگاه علوم پزشکی تبریز
2- دانشگاه ازاد تبریز
3- دانشگاه تبریز
2- دانشگاه ازاد تبریز
3- دانشگاه تبریز
چکیده: (1584 مشاهده)
زمینه و هدف: این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی دو روش طرحواره درمانی هیجانی و رفتار درمانگری دیالکتیکی بر کیفیت خواب
مبتلایان به اختال سردرد تنشی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه تجربی بود که در قالب طرح پیش آزمون - پس
آزمون-پیگیری دوماهه انجام شد. بدین منظور از بین 68 بیمار ارجاعی از مراکز درد دانشگا ههای علوم پزشکی دانشگاه تبریز, تعداد 30
بیمار که دارای تشخیص روانپزشکی سر درد تنشی بودند به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شکل تصادفی ساده در دو گروه مداخله
هریک با تعداد 15 نفر قرار گرفتند. برای جمع آوری داد هها هردو گروه پرسشنامه کیفیت خواب پتزبورگ ) PSQ ( را به عنوان پیش
آزمون تکمیل نموده و پس از اتمام 12 جلسه درمان طرحواره محور هیجانی، و 10 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی درهر دوگروه مداخله،
مجددا پرسشنام ههای مذکور به عنوان پ سآزمون، و پیگیری دو ماهه اجرا گردیدند. درآزمون فرضی ههای تحقیق، روش تحلیل آماری
واریانس مکرر با استفاده از نر مافزار SPSS بر روی گرو ههای آزمایش انجام شد. یافت ههای پژوهش نمایانگر این موضوع بود که بر
اساس نتایج تحلیل واریانس مکرر دو مداخلۀ رفتار درمانگری دیالکتیکی و طرحواره درمانی هیجانی، در مراحل پ سآزمون و پیگیری،
بر کیفیت خواب در مبتلایان به سر دردهای تنشی مؤثر بودند ) 001 / P =0 (، بعاوه، نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی بیانگر این بود که
درمان طرحواره محور هیجانی، تأثیر بیشتری نسبت به رفتاردرمانگری دیالکتیکی در بهبود کیفیت خواب در مبتلایان به سر دردهای
تنشی دارد ) 001 / P =0 (. نتایج از تأثیر دو روش درمانی طرحواره درمانی هیجانی و رفتار درمانگری دیالکتیکی حمایت م یکند و توجه به
این دو روش درمانی برای افراد مبتا به سر دردهای تنشی از اهمیت خاصی برخوردار است.
مبتلایان به اختال سردرد تنشی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه تجربی بود که در قالب طرح پیش آزمون - پس
آزمون-پیگیری دوماهه انجام شد. بدین منظور از بین 68 بیمار ارجاعی از مراکز درد دانشگا ههای علوم پزشکی دانشگاه تبریز, تعداد 30
بیمار که دارای تشخیص روانپزشکی سر درد تنشی بودند به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شکل تصادفی ساده در دو گروه مداخله
هریک با تعداد 15 نفر قرار گرفتند. برای جمع آوری داد هها هردو گروه پرسشنامه کیفیت خواب پتزبورگ ) PSQ ( را به عنوان پیش
آزمون تکمیل نموده و پس از اتمام 12 جلسه درمان طرحواره محور هیجانی، و 10 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی درهر دوگروه مداخله،
مجددا پرسشنام ههای مذکور به عنوان پ سآزمون، و پیگیری دو ماهه اجرا گردیدند. درآزمون فرضی ههای تحقیق، روش تحلیل آماری
واریانس مکرر با استفاده از نر مافزار SPSS بر روی گرو ههای آزمایش انجام شد. یافت ههای پژوهش نمایانگر این موضوع بود که بر
اساس نتایج تحلیل واریانس مکرر دو مداخلۀ رفتار درمانگری دیالکتیکی و طرحواره درمانی هیجانی، در مراحل پ سآزمون و پیگیری،
بر کیفیت خواب در مبتلایان به سر دردهای تنشی مؤثر بودند ) 001 / P =0 (، بعاوه، نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی بیانگر این بود که
درمان طرحواره محور هیجانی، تأثیر بیشتری نسبت به رفتاردرمانگری دیالکتیکی در بهبود کیفیت خواب در مبتلایان به سر دردهای
تنشی دارد ) 001 / P =0 (. نتایج از تأثیر دو روش درمانی طرحواره درمانی هیجانی و رفتار درمانگری دیالکتیکی حمایت م یکند و توجه به
این دو روش درمانی برای افراد مبتا به سر دردهای تنشی از اهمیت خاصی برخوردار است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
