دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: Trial ID: UMIN000035347
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirali S, bagheri S, Naderi A. The Effect of Additional Mindfulness on Exercise Therapy in Athletes with
Patellofemoral Pain Syndrome. JAP 2020; 11 (3) :1-13
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5486-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5486-fa.html
میرعالی سمیرا، باقری شهاب الدین، نادری عین اله. اثر بخشی اضافه کردن مایندفولنس به برنامه توانبخشی در ورزشکاران مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال. بیهوشی و درد. 1399; 11 (3) :1-13
1- موسسه آموزش عالی عمران و توسعه
2- دانشگاه نهاوند ، bagherishahab@yahoo.com
3- دانشگاه شاهرود
2- دانشگاه نهاوند ، bagherishahab@yahoo.com
3- دانشگاه شاهرود
چکیده: (1558 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از مایندفولنس از طریق مولفه های روانشناختی مرتبط با مدل اجتناب ناشی از ترس می‌تواند در درمان دردهای مزمن موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اضافه کردن مایندفولنس به تمرین درمانی در دونده های مبتلا به درد پتلوفمورال است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح اندازه های تکراری بود. 30 زن مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال با دامنه سنی 40-18 سال به صورت تصادفی در گروه مایندفولنس (15 نفر) یا کنترل (15نفر) قرار گرفتند. گروه مایندفولنس علاوه بر تمرینات دریافت شده توسط گروه کنترل، یک برنامه 8 جلسه ای مایندفولنس را دریافت کردند. درد روزانه، درد حین دویدن و درد طی بالا و پایین رفتن از پله توسط مقیاس سنجش عددی درد قبل از مداخله، 12 هفته و 18 هفته بعد از مداخله اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درد روزانه، درد طی دویدن و درد در هنگام بالا و پایین رفتن از پله در گروه مایندفولنس نسبت به گروه کنترل در هفته های 12 و 18 بعد از مداخله کاهش داشت، در هفته 6 تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0 ˃p).
نتیجه گیری: اضافه کردن یک دوره هشت جلسه ای مایندفولنس به برنامه تمرین درمانی سبب کاهش شدت درد ورزشکاران مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال شد.
زمینه و هدف: استفاده از مایندفولنس از طریق مولفه های روانشناختی مرتبط با مدل اجتناب ناشی از ترس می‌تواند در درمان دردهای مزمن موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اضافه کردن مایندفولنس به تمرین درمانی در دونده های مبتلا به درد پتلوفمورال است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح اندازه های تکراری بود. 30 زن مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال با دامنه سنی 40-18 سال به صورت تصادفی در گروه مایندفولنس (15 نفر) یا کنترل (15نفر) قرار گرفتند. گروه مایندفولنس علاوه بر تمرینات دریافت شده توسط گروه کنترل، یک برنامه 8 جلسه ای مایندفولنس را دریافت کردند. درد روزانه، درد حین دویدن و درد طی بالا و پایین رفتن از پله توسط مقیاس سنجش عددی درد قبل از مداخله، 12 هفته و 18 هفته بعد از مداخله اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درد روزانه، درد طی دویدن و درد در هنگام بالا و پایین رفتن از پله در گروه مایندفولنس نسبت به گروه کنترل در هفته های 12 و 18 بعد از مداخله کاهش داشت، در هفته 6 تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0 ˃p).
نتیجه گیری: اضافه کردن یک دوره هشت جلسه ای مایندفولنس به برنامه تمرین درمانی سبب کاهش شدت درد ورزشکاران مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
