زمینه و هدف: امروزه اثر درمان با الکتروشوک در درمان اختال افسردگی اساسی و بیمار یهای سایکوتیک اثبات شده و کاربرد
آن روزب هروز گسترده تر م یگردد. در این میان استفاده از هوشبرهای مناسب در آنستزی درمان با الکتروشوک نقش مهمی را ایفا
م یکند و انتخاب نوع آن که اثرات درمانی و همینطور اثرات همودینامیک کمتر بهتری داشته باشد مهم م یباشد.
مواد و روش ها: تعداد 26 نفر زن یا مرد با افسردگی مازور که کاندید انجام درمان با الکتروشوک باشند و طبق هبندی انجمن
بیهوشی امریکا 1 و 2 داشته باشند و به ترتیب 13 نفر در نوبت اول تحت اینداکشن با کتامین وساکسینی لکولین و نوبت دوم با
تیوپنتال وساکسینیل کولین و 13 نفر بعدی بالعکس نوبت اول تحت اینداکشن با تیوپنتال وساکسینیل کولین و سپس در نوبت بعدی
با کتامین وساکسینیل کولین قرار م یگیرند. در تمام این بیماران قبل از اینداکشن فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی
و همینطور بلافاصله بعد از اینداکشن، 1 دقیقه و 2 دقیقه و دقیقه 4 و دقیقه 10 و نهایتا پس از به هوش آمدن انداز هگیری شده
و مورد ارزیابی قرار م یگیرد. ب ههمین ترتیب مدت زمان تشنج بعد از درمان با الکتروشوک را نیز در هر گروه اندازه م یگیریم.
یافت هها: ضربان قلب، فشارخون سیستولیک فشارخون دیاستولیک و اشباع اکسیژن شریانی و طول مدت ریکاوری بین دو گروه
مورد مطالعه به صورت جداگانه و تمامی موارد با هم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مورد طول زمان تشنج کتامین در هر
دو گروه جداگانه و تمامی موارد با هم با اختاف معنی داری نسبت به نسدونال طولان یتر بود، در مورد عوارض پس از شوک در
ریکاوری فقط در میالژی در کسانیکه نسدونال گرفته بودند با نسبت 12 مورد به یک مورد در کتامین تفاوت قابل ملاحظه ای دیده
شد.
نتیج هگیری: با توجه به اثرات کتامین در افزایش طول مدت تشنج و اثرات همودینامیک نه چندان قابل توجه و عوارض کمتر
پس از شوک این دارو نسبت به نسدونال گزینه خوبی جهت استفاده روتین و انتخابی برای درمان با الکتروشوک می باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/2/23 | پذیرش: 1394/5/9 | انتشار: 1394/6/30