زمینه و هدف: الکتروشوک درمانی ) ECT ( یکی از سری عترین و موثرترین درما نها برای اختلالات سایکوتیک شدید م یباشد. هدف از انجام
این مطالعه بررسی اثر سن، نوع بیماری و داروهای مصرفی بر مدت تشنج ناشی از الکتروشوک درمانی م یباشد.
مواد و رو شها: 123 بیمار وارد مطالعه شدند. بیماران براساس سن، نوع بیماری و نوع داروهای مصرفی )ضد افسردگی، ضد سایکوز و یا ترکیبی
از این دو دارو( از نظر قرار گرفتن در جلسات درمانی اول تا ششم، از نظر زمان تشنج مورد بررسی قرار گرفتند. اثر این متغیرها برروی مدت
تشنج در گرو ههای مورد مطالعه بررسی شد. مدت زمان تشنج برحسب ثانیه و براساس الکتروانسفالوگرام و تشنج بالینی تونیک کلونیک در بیمار
محاسبه شد و زما نها ثبت گردید و موارد موفقیت و یا شکست )براساس زمان تشنج کمتر از 20 ثانیه( ثبت گردید.
یافته ها: در بررسی روند تغییرات میانگین مدت زمان تشنج در جلسات مختلف )شش جلسه( براساس جنس تفاوت آماری معن یداری در بین مردان و
زنان دیده نشد ) 25 / P=0 (. در مطالعه انجام شده تفاوت آماری معن یداری در سیر تغییرات میانگین مدت زمان تشنج در جلسات مختلف در بین بیماران
با سنین کمتر از 40 سال و بالای 40 سال دیده نشد ) 45 / P=0 (. همچنین تفاوت آماری معن یداری از نظر مدت تشنج در بین بیماران با تشخیص سایکوز
و اختلالات خلقی و نیز در بین بیماران با مصرف داروهای آنتی سایکوز و آنتی سایکوز و ضدافسردگی وجود نداشت ) 38 / P=0 ( و ) 14 / .)P=0
نتیجه گیری: شناخت و آگاهی از بیمارانی که تحت درمان الکترو شوک درمانی قرار م یگیرند ب ههمراه درما نهای دارویی که برای این بیماران تجویز
م یشود و نوع داروی بیهوشی مورد نظر و تعداد جلسات الکتروشوک درمانی همگی ب هعنوان مواردی هستند که م یتوانند سیر درمانی موثر را در
الکتروشوک درمانی تحت تاثیر قرار بدهند که آگاهی و شناخت صحیح از این مولف هها به سیر درمانی در این بیماران کمک خواهد نمود .
واژ ههای کلیدی: الکتروشوک درمانی، زمان تشنج، موفقیت
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/2/7 | پذیرش: 1394/3/11 | انتشار: 1394/4/1