فصلنامه علمی­ پژوهشی بیهوشی و درد

زمینه ­و­هدف: بررسی و مدیریت درد یک موضوع مهم در بخش ­ویژه می­باشد. با این وجود، اسناد محدودی در مورد بررسی و کنترل درد در بیماران غیرهوشیار وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه مدیریت درد بر کنترل درد در بیماران با کاهش سطح هوشیاری بستری در بخش­های ­­ویژه می­باشد.

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی دو گروهی قبل و بعد و بهصورت مرحله به مرحله است. در این مطالعه 50 بیمار بستری در بخش مراقبت­های ­ویژه به روش نمونه ­گیری آسان انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برنامه مدیریت درد به مدت 48 ساعت یا تا زمانیکه سطح هوشیاری بیمار (مقیاس گلاسکو کما) به بالاتر از 8 برسد، اجرا شد. برای گروه کنترل، اقدامات روتین بخش انجام شد و برای گروه مورد، نمره شدت درد آنها با استفاده از ابزار مقیاس درد غیر کلامی تعیین، و بعد براساس نمره محاسبه شده، مسکن انتخابی (مورفین یا فنتانیل) برای آنها طبق برنامه انفوزیون شد. در هر دو گروه با استفاده از ابزار مقیاس درد غیر کلامی، نمرات شدت درد، قبل و بعد از اقدام درمانی ثبت شد. اطلاعات با نرم­افزار 16spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، آزمون­های تی­ مستقل، مجذور کای و آنالیز متغییر ­با مشاهدات تکراری مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ­ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره شدت درد در گروه کنترل به نسبت گروه آزمون بعد از مداخله، بعد از مرحله اول، بیشتر بوده ­است و میانگین تغییر نمرات شدت درد در گروه آزمون با استفاده از آزمون تی ­مستقل ب­طور معنی ­داری کمتر از گروه کنترل می­باشد (0/4= P).

نتیجه­ گیری: یافته ­های این مطالعه نشان داد که با ب­کارگیری برنامه مدیریت درد، می­توان درد این­گونه بیماران را بطور مناسبی کنترل کرد.