فصلنامه علمی­ پژوهشی بیهوشی و درد

زمینه و هدف :

عمل توراکوتومی یکی  از دردناکترین اعمال جراحی است و تلا شهای فراوانی برای ایجاد بی دردی  پس از این عمل جراحی صورت گرفته است تا علاوه بر راحتی بیمار از عوارض عمد ه ای نیز جلوگیری شود. از جمله رو شهای به کار رفته می توان کرایوآنالژزی اعصاب بین دند ه ای، تزریق داروهای بی حس کننده موضعی از راه کاتتراینتراپلورال، تزریق مخدر اپیدورال و یا داخل وریدی را نام برد. در این مطالعه میزان بی دردی بوپیواکا یین اینتراپلورال با کرایوآنالژزی، پس از عمل توراکوتومی مقایسه گردیده و همچنین تاثیر این دو روش بی دردی بر روی حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول ( FEV1 ) و ظرفیت حیاتی عملکردی (FVC ) مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و رو شها:

 این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 50 بیمار با رتبه بندی فیزیکی 1و ASA Class I, II ) 2 ) و سن 50 تا 70 سال که کاندید جراحی توراکوتومی الکتیو بودند و به طور تصادفی به دو گروه 25 نفری تقسیم شدند، انجام گردید. در گروه اول بعد از عمل جراحی از طریق کاتتراینتراپلورال به فواصل هر 6 ساعت 40 میلی لیتر بوپیواکا یین 25 / 0 درصد تزریق شد و در گروه دوم در انتهای عمل جراحی، اعصاب بین دنده ای در محل برش و 2 فضا بالاتر و 2 فضا پا یین تر محل برش، تحت کرایو قرار گرفت. نمره درد بیماران براساس نمره دیداری درد ( VAS )به مدت 24 ساعت پس از جراحی ثبت شد. چنانچه بیماری نیاز به بی دردی بیشتر داشت 30 میلیگرم مپریدین وریدی تزریق و دفعات آن ثبت گردید. هر بیمار قبل، 48 ساعت و یک هفته بعد از عمل جراحی تحت اسپیرومتری قرار گرفت. در پایان تمام اطلاعات بهد ست آمده توسط نرم افزار رایان های SPSS و آزمو نهای تی تست و آزمو نهای ویتنی آنالیز گردیدند. تفاوت در هر نقطه بین داد هها با 05

 / p>0 معنی دار تلقی شد.

 یافته ها:

از نظر تعداد دفعاتی که بیماران نیاز به تزریق وریدی مپریدین داشتند ، اختلاف  معن داری بین دو گروه وجود دارد(05 / p=0 ). اما از نظر نمره درد بعد از عمل و نیز میزان بهبودی FEV1 و FVC بین دو گروه اختلاف معنی دار مشاهده نمی شود. همچنین میزان FEV1 و FVC به تفکیک نوع عمل جراحی ، بین دو گروه اختلاف معنی داری ندارد.

نتیجه گیری:

 بررسی ما نشان می دهد که میزان نیاز به مپریدین به عنوان بی دردی  تکمیلی ، در گروه بوپیواکایین اینتراپلورال کمتر از گروه کرایوآنالژزی است. ولی از نظر نمره درد و میزان تاثیر این دو روش روی FEV1 و FVC اختلاف معنی داری وجود ندارد و به دلیل کم بودن تعداد نمونه نمی توان اظهار نظر کرد و نیاز به بررسی بیشتر در این زمینه می باشد.