BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-39-fa.html
زمینه و هدف: با توجه به شیوع استئوآرتریت زانو، یافتن راه مناسب برای کاهش درد همواره مد نظر پزشکان میباشد. استفاده از لیزر کم توان به عنوان روش درمانی پیش از این مورد بررسی قرار گرفته ولیکن نتایج متفاوتی داشته است. تزریق استرویید نیز یکی از روشهای کنترل درد این بیماری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر استرویید به تنهایی با لیزر کم توان و تزریق استرویید اطراف مفصل می باشد.
مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یک سوکور است که بر روی 100 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام شده است. بیماران به دو گروه تقسیم شده، گروه اول تحت درمان خوراکی NSAID و تزریق استرویید اطراف مفصل، و لیزر پلاسبو قرار گرفتند. درگروه دوم علاوه بر درمانهای فوق، لیزر کم توان به مدت دو دقیقه و برای12 جلسه نیز تجویز شد. درد، خشکی مفصل و توانایی انجام فعالیتهای روزانه بیماران 48 ساعت پس از درمان، 1ماه، 3 ماه و 6 ماه بعد بررسی و دو گروه با هم مقایسه شدند.
یافتهها: درد در تمام وضعیتها در گروه تزریق استرویید به تنهایی در 48 ساعت اول به طور معنیداری کمتر از گروه درمان ترکیبی بود، اما در ماههای 1و3و6 درد درگروه درمان ترکیبی به طور معنیداری کاهش یافته و کمتر از گروه تزریق استرویید به تنهایی شد.
نتیجه گیری: تزریق استرویید در ابتدا درد بیمار را بهبود بخشید، اما تاثیری بر کاهش درد بیمار در دراز مدت نداشت .اما درمان ترکیبی استرویید و لیزر توانست درد بیمار را برای حدود 6 ماه بهبود دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
