BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-15-fa.html
زمینه و هدف: در بیماران تحت بیهوشی عمومی به منظور تسهیل نگهداری راه هوائی و کاهش همزمان مشکلات ناشی از لولهگذاری داخل تراشه، ماسک حنجرهای که وسیله بالای گلوتی است به کار میرود. روشهای متفاوتی برای کارگذاری ابداع شده ،اما هنوز بهترین روش ناشناخته است.
مواد و روشها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکور بروی 200 بیمار در چهار گروه 50 نفره انجام شد. در هر گروه یکی از روشهای استاندارد با کمک انگشت ایندکس، لترال با زاویه 45درجه، چرخشی با زاویه 180 درجه و استاندارد تغییریافته بدون استفاده از انگشت ایندکس برای کارگذاری استفاده شد. تعداد تلاشها، سهولت، مدت زمان لازم برای کارگذاری موفق ماسک حنجرهای، میزان فشار نشت راه هوایی و همچنین میزان Spo2 و Etco2 در دقایق 1،5 و 15 پس از شروع تهویه و نیز عوارض پس از کارگذاری ثبت شد.
یافته ها: . سهولت کارگذاری ماسک حنجرهای در روش لترال بصورت قابل توجهی بیشتر و میانگین زمان مورد نیاز برای کارگذاری و وجود خون روی ماسک در روش لترال بطور معنیداری کمتر از سایر روشها بود. (05/> p). تعداد تلاشها برای کارگذاری موفق در روشهای مختلف تفاوت چشمگیری نداشت، اما موفقیت در تلاش اول در گروه لترال بیشتر بود.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که روش لترال از نظر سهولت کاربرد، مدت زمان کارگذاری و عدم وجود خون بر روی ماسک روش مناسبتری برای کارگذاری ماسک حنجرهای نسبت به سایر روشها میباشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
