شیما رضایی، احمد ابراهیمی عطری، سید علی اکبر هاشمی جواهری، مریم صاحباری،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی، خودایمن، مزمن و پیشرونده بافت همبندی، با علت ناشناخته است که با علائمی از قبیل درد، تورم، حساسیت، سفتی و خشکی در مفاصل و کاهش انرژی همراه است که خود منجر به کم تحرکی و آتروفی عضلات میشود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر درد و گشتاور ایزومتریک عضلات فلکسور و اکستنسور زانوی زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید میباشد.
مواد و روش ها: تعداد ۳۰ بیمار زن مبتلا به آرتریت روماتوئید (مفاصل ران و زانو) به‌صورت تصادفی به دو گروه (۱۵ نفر گروه تجربی و ۱۵ نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. جهت ارزیابی میزان درد بیماران از مقیاس خطی دیداری درد (VAS) و گشتاور ایزومتریک عضلات از دستگاه قدرت سنج آیزوکنتیک کین کام ۱۲۵ استفاده شد. گروه تجربی تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا کردند. برای تفسیر دادهها در دو گروه از آزمونهای آماری تی همبسته و تحلیل کوواریانس استفاده شد. (۰۵/۰P≤).
یافته ها: نتایج نشان داد میزان درد گروه تجربی پس از هشت هفته تمرینات پیلاتس، به طور معناداری کمتر از گروه کنترل میباشد (۰۵/۰>P). همچنین گشتاور ایزومتریک عضلات فلکسور و اکستنسور زانو گروه تجربی به طور معناداری بهتر از افراد گروه کنترل است (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، تمرینات پیلاتس میتواند باعث بهبود درد و گشتاور ایزومتریک عضلات فلکسور و اکستنسور زانوی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شود.
