۱۱ نتیجه برای مدیریت درد
پوپک رحیم زاده، سیدحمیدرضا فیض،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۲ )
چکیده
NMDA گیرنده‌ای برای نوروترانسمیتر تحریکی گلوتامات است که متعاقب تحریک دردناک محیطی آزاد می‌شود. گیرنده گلوتامات NMDA در حقیقت یکی از گیرنده‌های مهم کانال دار است که واسطه انتقالات عصبی تحریکی سریع در سیستم اعصاب مرکزی بوده و نقش مهمی را در پدیده حساس شدگی مرکزی (central sensitization) ایفا میکند. (۱)
محمدنبی رحیمیان، نرگس بیگی، حجت حبیبی، ناهید قاسم نژاد، محمدعلی سهم الدینی ،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: شناخت و تسکین درد یکی از مهمترین مسئولیت‌های پرستاران است . لذا برای حرکت به‌سمت مراقبت باکیفیت بالاتر در بخشهای جراحی و ارتقاء عملکرد پرستاران، اطلاعات بیشتری در زمینه وضعیت موجود کنترل درد در بیمارستان‌ها نیاز است. این پژوهش با هدف ارزیابی مدیریت درد پرستاران در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال۱۳۹۱ انجام گرفت.
مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی، نمونه‌گیری به روش آسان، حجم نمونه ۱۰۰ بیمار، پیگیری و ارزیابی درد هر بیمار ۶ ساعت بود. جهت ارزیابی درد از مقیاس دیداری درد استفاده شد. فرم جمع‌آوری اطلاعات شامل مشخصات فردی، جدول ثبت نبض و فشارخون و مقیاس دیداری درد بیمار در شش ساعت متوالی، سوالاتی در رابطه با عملکرد پرستاران که از بیمار پرسیده می‌شد، اطلاعات ثبت شده در برگه دستورات جراح برای مصرف مسکن درصورت نیاز است .
یافتهها: طبق یافته‌های این مطالعه، در مجموع، مدیریت درد پرستاران مناسب نبوده است.
نتیجهگیری : به‌نظر می‌رسد جهت ارتقاء کیفیت کنترل درد در این مرکز درمانی، به پرستاران آموزش دیده و دارای اختیارات کافی در زمینه تجویز مسکن نیاز است .
عاطفه دهنوعلیان، علی محمدپور،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تداوم درد علاوه بر مشکلاتی همچون اختلال در روند بهبودی، خواب و کاهش کیفیت زندگی، در ۶۰-۳۰ درصد موارد، در افرادی که به دردهای مزمن مبتلا هستند، مشکلات روحی نظیر افسردگی را نیز ایجاد میکند. بنابراین شناخت موانع مدیریت درد حائز اهمیت است. هدف این پژوهش" مقایسه دیدگاه پزشکان و پرستاران در مورد موانع مدیریت درد در بیمارستانهای آموزشی شهرستان گناباد در سال۱۳۹۱ میباشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی با شرکت ۱۳۵ پزشک و پرستار به روش سرشماری در بیمارستانهای آموزشی شهرستان گناباد در سال۱۳۹۱ انجام شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که در دو بخش (ویژگیهای دموگرافیک و ۴۴ سوال مربوط به موانع در چهار حیطه سازمان، پرستار، مددجو و پزشک) تنظیم شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS (نسخه ۲۰) و آزمونهای آماری مجذور کای، آزمون تی مستقل و منویتنی در سطح معنیداری ۰۵/ ۰> P تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: شرکتکنندگان در مطالعه ۷/۶۳% زن،۳/۳۷% مرد، ۳/۷۹% متاهل، ۷/۸۰% پرستار، ۶/۱۲% پزشک و ۳/۷۹% کارشناس بودهاند. میانگین و انحراف معیار سنی شرکتکنندگان ۳/۷ ± ۳/۳۱ سال بود. نتایج نشان داد که شرکتکنندگان در مطالعه موانع مربوط به مددجو را به عنوان مهمترین مانع مدیریت درد میدانند.
نتیجهگیری: شناخت موانع مدیریت درد بر غلبه بر این موانع کمک نموده و از سویی ضروری است که بر اهمیت ارائه اطلاعات به بیماران به عنوان قسمتی از مدیریت کنترل درد تاکید گردد.
محسن شهریاری، علیرضا گلشن، نصراله علی محمدی، سعید عباسی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه وهدف: بررسی و مدیریت درد یک
موضوع مهم در بخش ویژه میباشد. با این وجود، اسناد محدودی در مورد بررسی و کنترل
درد در بیماران غیرهوشیار وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه مدیریت
درد بر کنترل درد در بیماران با کاهش سطح هوشیاری بستری در بخشهای ویژه میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی
بالینی دو گروهی قبل و بعد و بهصورت مرحله به مرحله است. در این مطالعه ۵۰ بیمار
بستری در بخش مراقبتهای ویژه به روش نمونه گیری آسان انتخاب و بطور تصادفی در
دو گروه قرار گرفتند. برنامه مدیریت درد به مدت ۴۸ ساعت یا تا زمانیکه سطح هوشیاری
بیمار (مقیاس گلاسکو کما) به بالاتر از ۸ برسد، اجرا شد. برای گروه کنترل، اقدامات
روتین بخش انجام شد و برای گروه مورد، نمره شدت
درد آنها با استفاده از ابزار مقیاس درد غیر کلامی تعیین، و بعد براساس نمره محاسبه شده،
مسکن انتخابی (مورفین یا فنتانیل) برای آنها طبق برنامه انفوزیون شد. در هر دو
گروه با استفاده از ابزار مقیاس درد غیر کلامی، نمرات شدت درد، قبل و بعد از اقدام
درمانی ثبت شد. اطلاعات با نرمافزار ۱۶spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
برای تجزیه و تحلیل دادهها، آزمونهای تی مستقل، مجذور کای و آنالیز متغییر با مشاهدات تکراری مورد استفاده
قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین
نمره شدت درد در گروه کنترل به نسبت گروه آزمون بعد از مداخله، بعد از مرحله اول،
بیشتر بوده است و میانگین تغییر نمرات شدت درد در گروه آزمون با استفاده از آزمون
تی مستقل بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل میباشد (۰/۴= P).
نتیجه گیری: یافته های این
مطالعه نشان داد که با بکارگیری برنامه مدیریت درد، میتوان درد اینگونه بیماران
را بطور مناسبی کنترل کرد.
دکتر منوچهر شیرازی، دکتر هومان منوچهری، دکتر منصوره زاغری تفرشی، دکتر فرید زایری، خانم ویولت علی پور،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت استفاده از الگویی کاربردی به منظور مدیریت مؤثر درد مزمن در سالمندان، این پژوهش با هدف آزمون بخشی از الگوی جامع مدیریت درد مزمن در سالمندان، انجام گردید.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه همبستگی از نوع آزمودن مدل است، که در آن ۲۰۵ سالمند مبتلا به درد مزمن به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب شدند. سازه های آسیب پذیری، زندگی با درد و دردمندی به ترتیب با پرسشنامه‌های بررسی آسیب پذیری ناشی از درد مزمن، زندگی با درد مزمن و مک گیل ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر، و به کمک نرم افزارPLS Smart (نسخه ۲) انجام شد.
یافتهها: بین سازه دردمندی با سازه آسیب پذیری ارتباط معنی دار مثبت ( ۳۹/۰ = r، ۰۱/ ۰ P <) ، بین دردمندی با زندگی با درد رابطه معنی دار منفی (۲۶/۰- = B ، ۰۱/۰ P <) وجود داشت. و بین آسیب پذیری با زندگی با درد نیز، رابطه معنی دار منفی حاصل شد (۱۸/۰- = B ، ۰۱/۰ P <).
نتیجه گیری:
به منظور کاربرد الگوی جامع مدیریت درد مزمن در سالمندان، ابتدا باید نحوه زندگی سالمند با درد، مورد توجه قرار گیرد، سپس، عوامل ایجاد کننده و الگوی درد در قالب مفهوم دردمندی بررسی شود. در ادامه سازه آسیب پذیری که به عنوان مانعی برای مدیریت درد است را شناسایی و کنترل کرد تا درد مزمن به شیوه مؤثری مدیریت گردد.
محمدرضا افلاطونیان، فوزیه رفعتی، مریم سلطانی نژاد، فاطمه مشایخی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینــه و هــدف: مدیریــت درد یکــی از مهمتریــن اجــزاء مراقبــت از بیمــار اســت و پرســتار نقــش کلیــدی در مدیریــت درد دارد. دانــش کافــی مراقبیــن ســامت نســبت بــه مدیریــت درد بســیار مهــم میباشــد و ایــن مســئله جــزء حقــوق بیمــاران می باشــد. مــواد و روش هــا: ایــن مطالعــه ی توصیفــی تحلیلــی، بــه بررســی دانــش و نگــرش پرســتاران شــاغل در دانشــگاه علــوم پزشــکی جیرفــت نســبت بــه مدیریــت درد پرداختــه اســت. درصــد آنــان ســطح دانــش پاییــن نســبت بــه مدیریــت ۷۱/۶ درصــد پرســتاران نگــرش منفــی تــا متوســط و ۷۰ یافته هــا: نتایــج نشــان داد بیــش از درد داشــتند. نتیجه گیــری: از آنجایــی کــه نتایــج نشــان داد اغلــب پرســتاران دانــش و نگــرش کافــی نســبت بــه مدیریــت درد ندارنــد، لــذا توصیــه می شــود برنامه هــای آمــوزش مــداوم در زمینــه مدیریــت درد جهــت کلیــه پرســتاران شــاغل مــد نظــر مســئولین قــرار بگیــرد.
سید بابک رضوی، شهنام ابوالقاسمی، بهمن اکبری، بهرام نادری نبی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینــه و هــدف: تجربــه درد در افــراد مبتــلا بــه دردهــای مزمــن می تواند بــر ابعاد مختلــف روانشــناختی و اجتماعــی تأثیرگذار باشــد. ایــن پژوهش بــا هــدف بررســی اثربخشــی درمــان مبتنــی بــر تعهــد و پذیــرش بــر احســاس امیــدواری و مدیریــت درد زنــان مبتــلا بــه درد مزمــن انجــام شــد. مــواد و روش هــا: پژوهــش حاضــر از نــوع تحقیقــات کاربــردی و بــه لحــاظ روش پژوهــش نیمــه تجربــی و از طــرح پیش آزمــون پس آزمــون بودنــد کــه از طریــق نمونــه ۱۳۹۶-۱۳۹۷ بــا گــروه کنتــرل بــود. جامعــه پژوهــش کلیــه زنــان مراجعــه کننــده بــه کلنیــک درد گیــلان در ســال نفــر بــه طــور تصادفــی در دو گــروه آزمایــش و کنتــرل جای دهــی شــدند. هــر دو گــروه قبــل از اجــرای آمــوزش، ۲۰گیــری دردســترس تعــداد دقیقــه ای تحــت درمــان مبتنــی بــر تعهــد و ۹۰ جلســه ۸پرسشــنامه احســاس امیــدواری و مدیریــت درد را تکمیــل کردنــد. گــروه آزمایــش طــی پذیــرش قــرار گرفــت امــا گــروه کنتــرل هیــچ مداخلــه ای دریافــت نکــرد. داده هــا بــا اســتفاده از روش هــای آمــار توصیفــی و بوســیله آزمــون تحلیــل کوواریانــس تــک متغیــره تجزیــه (انکــوا) تحلیــل شــدند. ) نشــان داد بیــن زنــان گــروه آزمایــش F=۱/۱۱) و مدیریــت درد (F=۱/۱۴ یافته هــا: تحلیــل کوواریانــس تــک متغیــره بــرای احســاس امیــدواری ( ). بــا توجــه بــه نمــرات پــس آزمــون گروه هــای آزمایــش و کنتــرل در ایــن دو متغیــر مشــخص p=۰/۰۰۱و کنتــرل تفــاوت معنــاداری وجــود دارد ( گردیــد، درمــان مبتنــی بــر تعهــد و پذیــرش موجــب افزایــش احســاس امیــدواری و مدیریــت درد زنــان گــروه آزمایــش در مقایســه بــا گــروه کنتــرل در مرحلــه پــس آزمــون شــده اســت. نتیجه گیـری: نتایـج نشـان داد که شـرکت در جلسـات درمان مبتنی بـر تعهد و پذیرش می تواند در افزایش احسـاس امیـدواری و مدیریـت درد زنان مبتلا بـه درد مزمـن تأثیرگـذار باشـد، بنابـر ایـن می تـوان با ارتقاء سـطح تعهد و پذیـرش، ضمن افزایش احسـاس امیـدواری، مدیریـت درد آنـان را نیز ارتقـا داد.
نصراله علیمحمدی، ابوذر نصر، مهدی نصر اصفهانی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: مدیریت ناکافی درد حاد مصدومان در مراحل پیش بیمارستانی واقعیت معمولی است که روزانه بطور مکرر رخ می دهد، و عوارض جسمی و روحی فراوانی دارد. از آنجایی که مصرف داروهای کنترل درد توسط تکنسین های فوریت های پزشکی کشور، در اورژانس پیش بیمارستانی ممنوعیت مصرف دارد. توجه به شیوه های غیر دارویی کنترل درد می تواند به بهبود وضعیت مدیریت درد و کیفیت مراقبت مصدومین کمک نماید. لذا این مطالعه با هدف تدوین و بومی سازی راهنمای بالینی مدیریت درد غیر دارویی در اورژانس پیش بیمارستانی انجام شد.
مواد و روش: پژوهش حاضر به روش مطالعه تکاملی چند مرحله ای انجام شده است. در مرحله اول مرور سیستماتیک مقالات، کتب و راهنما های بالینی مدیریت درد حاد پیش بیمارستانی با رویکرد جامع انجام شد و راهنماهای بالینی دارای بیشترین ارتباط با موضوع انتخاب و بررسی کیفیت آنها با ابزار اگری انجام گرفت. در مرحله بعد ، پیش نویس راهنمای بالینی بومی شده بر اساس توصیه های راهنماهای بالینی دارای بیشترین امتیاز ، تدوین شد، سپس از روش دلفی و پنل حضوری متخصصین جهت تدوین نهایی توصیه های راهنمای بالینی بومی شده استفاده شد.
یافته ها: تعداد ۲۷ توصیه ی ﺍﺯ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎ ی ﻣﻮﺭﺩ اجماع مشارکت کنندگان درمرحله دلفی ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺫﮐﺮ ﻣﻨﺒﻊ ﺁنها به صورت راهنماهای بالینی بومی سازی شده مدیریت غیر دارویی درد مصدومین در اورژانس پیش بیمارستانی تدوین شد.
نتیجه گیری: بررسی های انجام شده نشان داد، در کشور ایران هیچ نوع راهنمای عملکرد بالینی یا دستور العمل مکتوب در زمینه مدیریت غیر دارویی درد در محیط های پیش بیمارستانی تا کنون منتشر نشده است، بنابراین مراکز اورژانس می ﺗﻮانند از توصیه های این راﻫﻨﻤﺎی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ استفاده کنند و بخشی از ﻧﻴﺎز تکنسین های فوریت های پزشکی در مدیریت درد مصدومین را ﻣﺮﺗﻔﻊ و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ارﺗﻘﺎی وضعیت مدیریت درد گردند.
مریم میرزایی، فاطمه نسیمی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: درد در زمره معمولی ترین علایم بالینی است که پرستاران با آن روبرو هستند، لذا کنترل و تکسین آن از اولویتهای پرستاری به شمار می رود و در این خصوص به آگاهی، نگرش صحیح و مهارت پرستاران نیاز می باشد. در این راستا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش اصول مدیریت درد بر آگاهی پرستاران بخش مراقبتهای ویژه نوزادان و اطفال انجام شد.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان و اطفال بیمارستان آموزشی مطهری شهر جهرم در سال ۱۳۹۶ انجام شد. پرستاران شاغل در این بخشها به روش سرشماری انتخاب و سپس برای کارگاه آموزشی به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. این مطالعه در دو مرحله انجام شد؛ ابتدا پژوهشگر پرسش نامه آگاهی در مدیریت درد به همه پرسنل داده شد. در مرحله دوم پرستاران به صورت تصادفی به دوگروه کنترل و مداخله تقسیم شدند؛ با استفاده از کارگاه آموزشی در خصوص روش های ارزیابی درد و کنترل درد برگزار شد و یک ماه بعد پرسش نامه آگاهی توسط پرسنل تکمیل شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار آماری spss ویرایش ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته های پژوهش در مورد نمرات مربوط به آگاهی پرستاران نشان داد میانگین نمره آگاهی در گروه آزمون نسبت به گروه پیش از آزمون افزایش معنی داری داشت (۰۰۱/۰>P). همچنین در مرحله ازمون و پس آزمون دو گروه از لحاظ میزان آگاهی تفاوت معنی داری دارند (۰۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برگزاری کارگاه آموزش مدیریت درد بر آگاهی پرستاران بخش اطفال و مراقبتهای ویژه نوزادان بعد از مداخله موثر بوده است.
منوچهر شیرازی، ویولت علی پور، ویدا علی پور،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف:
با توجه به روند رو به افزایش درد مزمن و ضرورت توجه به ابعاد روانی درد مزمن, شناسایی راهبردهای کاربردی توانمندسازی روانشناختی در فرآیند مدیریت این نوع درد، از اهمیت فراوانی برخوردار است, بدین جهت این مطالعه با هدف تببین راهبردهای توانمند سازی روانشناختی در مدیریت درد مزمن ازدیدگاه اعضای گروه درمانی و بیماران انجام گردید.
مواد و روش ها:
در این پژوهش کیفی که از رویکرد گراندد تئوری استفاده شده است، روش اصلی گردآوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختار یافته و مشاهده شرکت کنندگان بود. شرکت کنندگان شامل ۱۵ نفر از اعضای گروه درمانی که ماهیت کار آنها ارتباط بیشتری با ابعاد روانشناختی مدیریت درد مزمن داشت، و ۶ بیمار مبتلا به درد مزمن بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و نظری در مطالعه شرکت نمودند. نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. تحلیل داده ها همزمان با جمع آوری اطّلاعات با استفاده از روش کوربین و اشتراوس انجام گردید. اعتبار داده ها بر اساس معیار های لینکلن وگابا تأیید شد.
یافته ها:
درونمایه " مواجه با درد " به عنوان راهبرد اصلی در توانمند سازی روانشناختی مشخص گردید که از دو زیر طبقه تجربه ی درد و تاب آوری تشکیل شده بود. در همین رابطه زیر طبقه تجربه ی درد از زیر طبقات راهکارهای مقابله ای و گشودگی در مقابل درد حاصل شده بود. دو زیر طبقه تحمل ابهام و خودکارآمدی نیز، زیر طبقه تاب آوری را ایجاد نمودند. تعاملات بین تجربه‌ی درد و تاب آوری می تواند منجر به مواجه با درد گردد.
نتیجه گیری:
شناسایی و استفاده از راهبردهای مناسب و کاربردی ازجمله مواجه با درد جهت توانمندسازی روانشناختی در بیماران مبتلا به درد مزمن می تواند در مدیریت این نوع درد مفید واقع شده، همچنین چالش های کادر درمانی، مددجو وخانواده برای مدیریت درد مزمن را کاهش دهد.
منصور رضایی، پویا جعفری دودران، محمد قلیزاده، مینا زینالزاده،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: روش های متفاوت برای مدیریت درد پس از سرازین وجود دارند، با توجه به اهمیت مدیریت مناسب درد پس از جراحی سزارین، این مطالعه با هدف ارائه روش های جایگزین و ترکیبات اصلی بی دردی قابل استفاده در زنان تحت عمل سزارین انجام شد
روش کار: این مطالعه به روش مرور غیر سیستماتیک و نقلی در سه ماهه آخر سال ۱۴۰۰ انجام شد؛ در این مطالعه، جستجو بدون هیچ محدودیتی(زمانی و نوع مطالعه) در مقالات چاپ شده در دو پایگاه داده ای مدلاین و پاب مد با استفاده از کلیدواژه های انتخاب شده بر اساس مش که شامل: جراحی سزارین، بی دردی چندوجهی، مدیریت درد، عارضه، بی حسی، داروی بی حسی، بی دردی، سزارین الکتیو، درمان و مخدر های داخل نخاعی بودند، انجام شد.
نتایج: تعداد ۵۰ مقاله مورد ارزیابی قرار گرفتند و موضوعاتی همچون شامل گسترش و تکامل بی دردی در جراحی سزارین، مخدرهای داخل نخاعی، مخدر های اپیدورال، غیرمخدر های نورواگزیال همراه، داروهای غیر نورواگزیال (دهانی، وریدی، زیرجلدی وزیرزبانی) که شامل : پاراستامول، ضدالتهاب غیراستروییدی، کتامین، دگزامتازون، گاباپنتین، منیزیم و مخدرها، بودند. پس از آن عوارض استفاده از مخدرها همچون: دپرسیون تنفسی، خارش،احتباس ادراری، تهوع و استفراغ نیز ارائه شدند و پس از آن به بررسی بلوک اعصاب محیطی، روش های غیر دارویی نیز پرداخته شد
نتیجه گیری: استفاده از روش های بدون استفاده از داروهای مخدر در مدیریت مطلوب درد پس از سزارین نسبت به روش های قدیمی ارجحیت دارند.
