۵ نتیجه برای دویدن
مهدی صفری بک، ناهید خوشرفتار یزدی، الهام حکاک دخت،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینــه و هــدف: درد ناگهانــی پهلــو یــا تیرکشــیدن پهلــو یــک درد شــناخته شــده در میــان بســیاری از رشــته های ورزشــی اســت. هــدف از تحقیــق حاضــر مقایســه میــزان جابه جایــی عمــودی بــدن و زوایــای گــردن، تنــه، ران، زانــو و مــچ پــا هنــگام دویــدن در بیــن افــراد مبتــلا بــه درد پهلــو و ســالم بــود. نفــر ســالم) ۱۳ نفــر مبتــلا بــه درد پهلــو و ۱۳ مــواد و روش هــا: بیســت و شــش نفــر از دانشــجویان تربیت بدنــی پســر دانشــگاه فردوســی مشــهد ( بــه صــورت در-دســترس و هدفمنــد انتخــاب، و در دو گــروه مبتــلا بــه درد پهلــو و ســالم قــرار گرفتنــد. پــس از تشــکیل مــدل حرکتــی بــا مارکــر، Motionجابجایــی عمــودی بــدن و زوایــای گــردن، تنــه، ران، زانــو و مــچ پــا در هــر دو گــروه طــی دویــدن روی تردمیــل بــا اســتفاده از سیســتم اندازه گیــری و مقایســه شــد. جهــت تجزیــه داده هــا از آزمــون آمــاری تــی مســتقل اســتفاده شــد. Analysis ) بیــن دو گــروه مشــاهده شــد و ایــن زوایــا در گــروه ســالم P=۰/۰۲) و ران (P=۰/۰۱)، تنــه (P=۰/۰۴ یافته هــا: تفــاوت معنــی داری در زوایــای گــردن ( .)P<۰/۰۵ بــه طــور معنــاداری در مقایســه بــا گــروه مبتــلا بــه درد پهلــو بیشــتر بــود. امــا تفاوتــی در زوایــای زانــو و مــچ پا بیــن دو گــروه مشــاهده نشــد ( .)P=۰/۰۲ بعــلاوه نتایــج نشــان داد کــه جابه جایــی عمــودی بــدن گــروه دارای درد پهلــو در مقایســه بــا گــروه ســالم بــه طــور معنــادار بیشــتر بــود ( نتیجه گیــری: افزایــش جابه جایــی عمــودی بــدن و کاهــش زاویــه گــردن، تنــه و مفصــل ران ممکــن اســت عواملــی اثــر گــذار در بــروز درد پهلــو باشــند. بنابرایــن بــا اصــلاح ایــن عوامــل در افــراد مبتــلا بــه درد پهلو شــاید بتــوان درد آنها را تســکین بخشــید.
دکتر فرناز سیفی اسک شهر، آقای سید مجید علوی مهر، دکتر امیرعلی جعفرنژادگرو، آقای محسن کتانچی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینــه و هــدف: هــدف از ایــن پژوهــش بررســی اثــرات تمرینــات راه رفتــن الاســتیکی بــر اوج متغیرهــای فشــار کــف پایــی و اوج نیروهــای وارده بــر مناطــق ده گانــه پــا، اوج نیــروی عمــودی، زمــان رســیدن بــه آن و جابجایــی مرکــز فشــار در افــراد دارای کمــردرد طــی دویــدن بــود. ) و تجربــی ۱۲ مــرد دارای عارضــه کمــردرد بــود. ایــن افــراد بــه دو گــروه کنتــرل (تعــداد: ۲۹ مــواد و روش هــا: نمونــه پژوهــش حاضــر شــامل هفتــه تمرینــات الاســتیک راه رفتــن را انجــام دادنــد. مقادیــر فشــار کــف پایــی طــی پیــش ۶) تقســیم شــدند. گــروه تجربــی بــه مــدت ۱۷(تعــداد: هرتــز) ثبــت شــد. ۳۰۰ و پس آزمــون توســط دســتگاه فــوت اســکن (نــرخ نمونه بــرداری: یافته هــا: نتایــج نشــان داد کــه طــی پس آزمــون در مقایســه بــا پیش آزمــون در گــروه تجربــی میــزان اوج نیــرو وارده بــر بخــش خارجــی پاشــنه بزرگتــر می باشــد. بعــاوه، طــی پس آزمــون در مقایســه بــا پیش آزمــون در گــروه تجربــی میــزان اوج فشــار وارده بــر بخش هــای کف پایــی چهــارم و کف پایــی پنجــم کوچکتــر می باشــد. همچنیــن طــی پس آزمــون در مقایســه بــا پیش آزمــون در گــروه کنتــرل میــزان اوج نیــرو وارده بــر بخــش کف پایــی ســوم و بخش هــای داخلــی و خارجــی پاشــنه بزرگتــر بــود. نتیجه گیــری: یافته هــای پژوهــش حاضــر نشــان داد کــه تمرینــات راه رفتــن الاســتیکی بــر روی مــدت زمــان اتــکا اثــر معنــی داری را دارا نمی باشــد. همچنیــن تمرینــات الاســتیکی راه رفتــن میــزان اوج نیــرو وارده بــر بخــش خارجــی پاشــنه را افزایــش و میــزان اوج فشــار وارده بــر بخش هــای کف پایــی چهــارم و کف پایــی پنجــم را کاهــش داد.
امیرعلی جعفرنژادگرو، قادر قانع، آیدین ولی زاده اورنج، عارفه مختاری ملک آبادی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: افراد دارای پرونیشن پا دچار بسیاری از ناکارآمدیهای بیومکانیکی طی دویدن میباشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اوج فشار در مناطق دهگانه کف پا، نیروی عکسالعمل زمین، مرکز فشار و نرخ بارگذاری طی سه الگوی مختلف دویدن بین افراد سالم و افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردرد میباشد.
مواد و روشها: پژوهش از نوع نیمهتجربی و آزمایشگاهی بود که به صورت مقایسهای بین سه گروه افراد سالم (۱۰ نفر)، افراد دارای پای پرونیت با (۱۰ نفر) و بدون (۱۰ نفر) کمردرد انجام شد. میزان فشار کفپایی در ۱۰ ناحیه آناتومیکی کف پا مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادههای آماری با آزمون MANOVA در سطح معنیداری ۰۵/۰ انجام گرفت.
یافتهها: نرخ بارگذاری در بین سه گروه طی دویدن اختلاف معنیداری را نشان داد. نرخ بارگذاری در الگوی دویدن میانه پا بین دو گروه با پای پرونیت و پرونیت دارای کمردرد اختلاف معنیداری داشت. نرخ بارگذاری در گروه پرونیت دارای کمردرد در الگوی دویدن میانه پا در مقایسه با الگوی پاشنه-پنجه افزایش معنیداری را نشان داد.
نتیجهگیری: الگوی دویدن پنجه-پاشنه در مقایسه با سایر الگوهای دویدن برای افراد دارای پای پرونیت و کمردرد مناسبتر میباشد. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز میباشد.
امیرعلی جعفرنژادگرو، قادر قانع، عارفه مختاری ملک آبادی، آیدین ولی زاده اورنج،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضات اندام تحتانی طی سه الگوی مختلف دویدن در افراد دارای
پای پرونیت با و بدون کمردرد م یباشد.
مواد و رو شها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی بود. ۴۵ مرد بالغ ) ۱۵ نفر دارای کف پای پرونیت، ۱۵ نفر با پای پرونیت مبتا به
کمردرد و ۴۵ نفر با پای نرمال( داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. فعالیت الکترومایوگرافی ۸ عضله اندام تحتانی )دوقلو، سولئوس،
ناز کنئی طویل، درش تنئی قدامی، پهن خارجی، پهن داخلی، راست رانی، سرینی میانی( طی سه الگوی دویدن ثبت گردید. از
آزمون آنالیز واریانس چند متغیره جهت تحلیل آماری استفاده شد.
یافت هها: دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله درش تنئی قدامی در مرحله پاسخ بارگیری طی شرایط دویدن با الگوی پنجه-پاشنه
در گروه دارای پای پرونیت ) ۰۴۲ / p=۰ ( و در همچنین در گروه دارای پای پرونیت و کمردرد ) ۰۳۹ / p=۰ ( در مقایسه با گروه سالم کمتر
بود. اثر عامل الگوی دویدن بر فعالیت عضات پهن داخلی و راست رانی در سه گروه طی مرحل پاسخ بارگیری اختاف معن یداری
را نشان داد ) ۰۵ / .)p<۰
نتیجه گیری: پرونیشن پا با تغییرات ساختاری که در مفصل مچ پا و پا ایجاد م یکند فعالیت عضات اندام تحتانی را تحت تاثیر
قرار م یدهد. میزان این تغییرات در افراد با پای پرونیت با کمردرد در مقایسه با افراد با پای پرونیت بدون کمردرد بیشتر است.
میلاد پیران حمل آبادی، امیرعلی جعفرنژادگرو، کیمیا حسین پور،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: مسافت پیموده شده در پوتینهای عملیاتی عامل مهمی است که ممکن است بر خطر آسیب دیدگی و یا تشدید آن در حین دویدن تأثیر بگذارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر طول عمر پوتین عملیاتی رابر بر مولفه¬های الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی در طی دویدن در افراد با و بدون کمردرد بود.
روش بررسی: جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان دارای کمردرد و سالم استان اردبیل تشکیل دادند. نمونه آماری به تعداد ۳۰ نفر با دامنه سنی ۲۵-۲۰ سال به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در مطالعه حاضر شرکت کردند. نمونههای آماری در دو گروه قرار گرفتند. تعداد ۱۵ نفر در گروه کمردرد و گروه دوم که ۱۵ نفر هستند به‌عنوان گروه کنترل (سالم) قرار گرفتند. آنها یک جفت چکمه نو و دست دوم دریافت کردند که از پلی اورتان ترموپلاستیک ساخته شده بودند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی پای راست در حین دویدن ثبت شد. جهت تحلیلهای آماری از آنالیز واریانس دوسویه (Two-way ANOVA) در سطح معنیداری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان میدهد که اثر عامل نوع پوتین در فاز پاسخ بارگذاری در فعالیت عضله راست رانی (۱۴۶/۰ d= ۰۳۷/۰=P) و عضله سرینی میانی (۲۴۲/۰d= ۰۰۶/۰=P) در فاز هل دادن از نظر آماری دارای اختلاف معناری بودند. اثر تعاملی پوتین و گروه در فاز میانه اتکا در فعالیت عضله راست رانی (۱۶/۰ d= ۰۲۰/۰=P) دارای اختلاف معناری بود.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که نوع پوتین مورد استفاده میتواند در جذب شوک و ضربه در افراد دارای کمردرد موثر باشد از طرف دیگر استفاده از پوتین عملیاتی پلی اورتان ترموپلاستیک جدید برای نظامیان دارای کمردرد پیشنهاد میگردد. یافتهها ما نشان داد که تغییرات مشاهده شده در متغیرهای فعالیت عضلانی در چکمههای دست دوم بارزتر است. به نظر میرسد تعویض چکمه ها پس از پوشیدن شدید ۶ ماهه، در افراد مناسب است.
