امیرعلی جعفرنژادگرو، محمد رحیم امیری، احسان فخری میرزانق، سینا بلبلی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:. کمردرد یک سندرم با علت چند عاملی است که ۶,۸ درصد از جمعیت جهان را در طول زندگی تحت تاثیر قرار می دهد لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات تمرین درمانی با توپ مدیسین بال بر فعالیت الکتریکی عضلات در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن میباشد.
روشکار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران کمردرد بودند، که به صورت تصادفی (اسامی در داخل کیسهای قرار داده شده و به طور تصادفی و یک در میان استخراج و گروهها مشخص شدند) در دو گروه تمرین (سن: ۵/۲±۴/۲۵، وزن: ۶/۳±۴/۷۹ کیلوگرم، قد: ۴/۷±۳/۱۷۶ سانتیمتر) و گروه کنترل (سن: ۹/۲±۸/۲۵، وزن: ۱/۳±۰/۷۹ کیلوگرم، قد: ۱/۷±۶/۱۷۶ سانتیمتر) قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت ۱۲ جلسه تمرینات تقویتی عضلات مرکزی بدن با توپ مدیسینبال را انجام دادند. فعالیت عضلات دوقلو خارجی، دو سر رانی، نیمه غشایی، سرینی میانی، راست کننده ستون فقرات قسمت چپ اندام، راست کننده ستون فقرات قسمت راست اندام، عضلات چپ شکمی و راست شکمی طی راه رفتن در دو گروه طی پیش و پسآزمون ثبت شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر افزایش طیف میانه فرکانس عضله راست رانی طی فاز میانه اتکا و هل دادن در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون را نشان داد. و از لحاظ آماری تفاوت معناداری را نشان داد، همچنین طیف میانه فرکانس عضله راست شکمی در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون طی فاز هل دادن کاهش یافته است، و از لحاظ آماری تفاوت معناداری را نشان داد.
نتیجهگیری: تمرین درمانی با توپ مدیسین بال منجر به افزایش فعالیت عضلات چهارسران در بیماران مبتلا به عارضه کمر درد میشود، و به نظر میرسد، یک عامل بسیار مهم در خصوص کاهش جذب شوک نیروها طی رفتن باشد.
