زمینه و هدف: به دلیل ا همیت ثبات همودینامیک در بیهوشی، بکارگیری تکنیکها و داروهایی با حداقل این تغییرات، از اهداف بوده است. کاربرد وسیع پروپوفول در ایجاد آرامبخشی در جراحی آب مروارید موجب شد تا تأثیر استفاده همزمان از کتامین، که اثر تحریکی سمپاتیک دارد، را با آن بررسی نماییم.
مواد و روش:در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور روی ۱۱۰ بیمار کاندید جراحی آب مروارید که بطور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شده بودند، پس از چکاندن قطره بی‌حسی موضعی و بعد از تزریق فنتانیل ۱ میلیگرم بر کیلوگرم، در یک گروه کتامین ۲۵/۰ میلیگرم بر کیلوگرم و در گروه دیگر نرمال سالین در حجم ۲ میلیلیتر تزریق و انفوزیون پروپوفول تا رسیدن به شماره ۳ معیارآرامبخشی رامسیبرقرار شد. فشار خون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی قبل از تزریق دارو یا دارونما و بعد از تزریق آن و سپس هر ۲ دقیقه تا ۱۰ دقیقه و سپس هر ۵ دقیقه تا اتمام عمل و انتقال به بخش ثبت شد. و نیز زمان ریکاوری و مقدار تجویزی پروپوفول اندازه‌گیری گردید. نتایج توسط نرم‌افزار اسپیاساس آنالیز شد.
یافتهها:میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دقایق ۲ و۶ و فشار سیستولیک دقیقه ۴ و نیز فشار دیاستولیک بعد از تزریق در گروه کتامین بیشتر بود. میانگین ضربان قلب بعد از تزریق و ۲ دقیقه بعد در گروه کتامین بیشتر بود. مقدار پروپوفول در گروه کتامین کمتر ولی زمان ریکاوری در آن بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: استفاده توأم کتامین پروپوفول گرچه موجب بیشتر شدن زمان ریکاوری می‌شود ولی ضمن کاهش مقدار پروپوفول، موجب ثبات بهتر همودینامیک در بیماران نیز می‌گردد.
