دوره 2، شماره 2 - ( تابستان 1390 )
جلد 2 شماره 2 صفحات 71-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (10558 مشاهده)
زمینه و هدف: تجویز داروی سلکوکسیب خوراکی قبل از عمل جراحی به منظور پیشگیری از درد پس از آن در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. مطالعات مختلفی نیز در مورد دوز کافی و موثر جهت کنترل درد پس از عمل به انجام رسیده ولی در مورد تجویز تک دوز آن یا تجویز در دوزهای منقسم با مقدار کمتر هنوز اتفاق نظر وجود ندارد. در این مطالعه سعی شده است که اثربخشی زمانهای مختلف تجویز سلکوسیب به صورت پیش دارو در بیماران تحت عمل جراحی شکستگی ساق پا مورد بررسی قرار بگیرد.
مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی60 بیمار با شکستگی ساق که کاندیدای عمل جراحی با بیحسی نخاعی بودند انجام شد.پس از اخذ رضایت، بیماران به صورت تصادفیدر سه گروه تقسیم شدند. گروه اول سلکوکسیب خوراکی با دوز 400 میلیگرمی شب قبل از عمل جراحی، گروه دوم سلکوکسیب در دو دوز 200 میلیگرمی شب قبل و صبح روز عمل جراحی و گروه سوم (کنترل) هیچ داروئی دریافت نکردند. شدت درد پس از عمل جراحی بر حسب اسکور مشاهدهای درد (VAS)، زمان درخواست مسکن بعد از عمل جراحی و میزان مصرف اپیوییدها ظرف 24 ساعت پس از عمل در سه گروه ثبت و مقایسه شدند. برای مقایسه داده های کیفی و کمی بین سه گروه از آزمونهای کای دو و آنووای یکطرفه استفاده شد.
یافتهها: سه گروه از نظر توزیع سنی، جنسی، طول مدت عمل جراحی اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. شدت درد پس از عمل طی 6 ساعت پیگیری در سه گروه مشابه بوده و به لحاظ آماری اختلاف معنیداری نداشت. متوسط زمان درخواست مسکن از پایان بیحسی نخاعی در گروه سلکوکسیب با دوز 400 میلیگرم 121±5/196 دقیقه بود که به طور معنیداری بیشتر از گروه سلکوکسیب با دو دوز 200 میلیگرم 68±5/127 دقیقه و درگروه کنترل 44±7/122 دقیقه بود (01/0=p). هر چند میزان دریافت مسکن ظرف 24 ساعت پس از عمل در گروهی که تک دوز 400 میلیگرم سلکوکسیب دریافت کرده بوده کمتر از دو گروه دیگر بود ولی به لحاظ آماری این اختلاف معنیدار نبود (662/0=p)
نتیجهگیری: دوز منفرد 400 میلیگرمی سلکوکسیب به طور معنیداری زمان درخواست مسکن پس از جراحی شکستگی ساق تحت بیحسی نخاعی را به تعویق می اندازد هر چند در مقایسه با دو دوز 200 میلیگرمی تاثیری بر روی شدت درد پس از عمل جراحی ندارد. همچنین دوز 400 میلیگرمی تا حدی از میزان مصرف اپیویید در مقایسه با دوز 200 میلیگرمی تکرار شده و گروه کنترل میکاهد.
مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی60 بیمار با شکستگی ساق که کاندیدای عمل جراحی با بیحسی نخاعی بودند انجام شد.پس از اخذ رضایت، بیماران به صورت تصادفیدر سه گروه تقسیم شدند. گروه اول سلکوکسیب خوراکی با دوز 400 میلیگرمی شب قبل از عمل جراحی، گروه دوم سلکوکسیب در دو دوز 200 میلیگرمی شب قبل و صبح روز عمل جراحی و گروه سوم (کنترل) هیچ داروئی دریافت نکردند. شدت درد پس از عمل جراحی بر حسب اسکور مشاهدهای درد (VAS)، زمان درخواست مسکن بعد از عمل جراحی و میزان مصرف اپیوییدها ظرف 24 ساعت پس از عمل در سه گروه ثبت و مقایسه شدند. برای مقایسه داده های کیفی و کمی بین سه گروه از آزمونهای کای دو و آنووای یکطرفه استفاده شد.
یافتهها: سه گروه از نظر توزیع سنی، جنسی، طول مدت عمل جراحی اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. شدت درد پس از عمل طی 6 ساعت پیگیری در سه گروه مشابه بوده و به لحاظ آماری اختلاف معنیداری نداشت. متوسط زمان درخواست مسکن از پایان بیحسی نخاعی در گروه سلکوکسیب با دوز 400 میلیگرم 121±5/196 دقیقه بود که به طور معنیداری بیشتر از گروه سلکوکسیب با دو دوز 200 میلیگرم 68±5/127 دقیقه و درگروه کنترل 44±7/122 دقیقه بود (01/0=p). هر چند میزان دریافت مسکن ظرف 24 ساعت پس از عمل در گروهی که تک دوز 400 میلیگرم سلکوکسیب دریافت کرده بوده کمتر از دو گروه دیگر بود ولی به لحاظ آماری این اختلاف معنیدار نبود (662/0=p)
نتیجهگیری: دوز منفرد 400 میلیگرمی سلکوکسیب به طور معنیداری زمان درخواست مسکن پس از جراحی شکستگی ساق تحت بیحسی نخاعی را به تعویق می اندازد هر چند در مقایسه با دو دوز 200 میلیگرمی تاثیری بر روی شدت درد پس از عمل جراحی ندارد. همچنین دوز 400 میلیگرمی تا حدی از میزان مصرف اپیویید در مقایسه با دوز 200 میلیگرمی تکرار شده و گروه کنترل میکاهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |