زمینه و هدف: به دلیل ا همیت ثبات همودینامیک در بیهوشی، بکارگیری تکنیکها و داروهایی با حداقل این تغییرات، از اهداف بوده است. کاربرد وسیع پروپوفول در ایجاد آرام­بخشی در جراحی آب مروارید موجب شد تا تأثیر استفاده همزمان از کتامین، که اثر تحریکی سمپاتیک دارد، را با آن بررسی نماییم.
مواد و روش:در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 110 بیمار کاندید جراحی آب مروارید که بطور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شده بودند، پس از چکاندن قطره بی‌حسی موضعی و بعد از تزریق فنتانیل 1 میلی­گرم بر کیلوگرم، در یک گروه کتامین 25/0 میلی­گرم بر کیلوگرم و در گروه دیگر نرمال سالین در حجم 2 میلی­لیتر تزریق و انفوزیون پروپوفول تا رسیدن به شماره 3 معیارآرام­بخشی رامسیبرقرار شد. فشار خون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی قبل از تزریق دارو یا دارونما و بعد از تزریق آن و سپس هر 2 دقیقه تا 10 دقیقه و سپس هر 5 دقیقه تا اتمام عمل و انتقال به بخش ثبت شد. و نیز زمان ریکاوری و مقدار تجویزی پروپوفول اندازه‌گیری گردید. نتایج توسط نرم‌افزار اس­پی­اس­اس آنالیز شد.
یافته­ها:میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دقایق 2 و6 و فشار سیستولیک دقیقه 4 و نیز فشار دیاستولیک بعد از تزریق در گروه کتامین بیشتر بود. میانگین ضربان قلب بعد از تزریق و 2 دقیقه بعد در گروه کتامین بیشتر بود. مقدار پروپوفول در گروه کتامین کمتر ولی زمان ریکاوری در آن بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: استفاده توأم کتامین پروپوفول گرچه موجب بیشتر شدن زمان ریکاوری می‌شود ولی ضمن کاهش مقدار پروپوفول، موجب ثبات بهتر همودینامیک در بیماران نیز می‌گردد.

 

واژه‌های کلیدی: همودینامیک، بیهوشی، پروپوفول، کتامین، آب مروارید

متن کامل [PDF 350 kb]   (3005 دریافت)