دوره 15، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 81-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.PNU.REC.1401.385
1- گروه علمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، dr_aghili1398@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، گلستان، ایران
2- کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، گلستان، ایران
چکیده: (322 مشاهده)
مقدمه: سندرم درد قاعدگی به عنوان یک بیماری بالینی، با وقوع چرخه‌ای جسمی و روحی غیر مرتبط با هر بیماری طبیعی در طی پنج روز قبل از قاعدگی ظاهر می‌شود. این پژوهش با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودآگاهی هیجانی، ناگویی هیجانی و شدت درد در دختران مبتلا به دردهای قاعدگی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دبیرستان‌های دخترانه مشهد در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جای‌دهی شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای تحت درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش قرار گرفت اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه خودآگاهی هیجانی ریف (2008)، ناگویی هیجانی تورنتو (1994) و مقیاس شدت درد قاعدگی بود. داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودآگاهی هیجانی، ناگویی هیجانی و شدت درد در دختران مبتلا به دردهای قاعدگی تاثیر معنادار دارد (05/0>p). در واقع درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش خودآگاهی هیجانی و کاهش ناگویی هیجانی و شدت درد در دختران مبتلا به دردهای قاعدگی می‌شود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به دختران می‌آموزد چطور افکار، احساسات و هیجان‌ها را بدون قضاوت و آشفتگی هیجانی در ذهن تجربه کنند. این فرایند با کمک به درک احساسات بدنی به درمانجو توانایی شناخت و تفکیک هیجانات منجر به کاهش شدت درد قاعدگی می شود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دبیرستان‌های دخترانه مشهد در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جای‌دهی شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای تحت درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش قرار گرفت اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه خودآگاهی هیجانی ریف (2008)، ناگویی هیجانی تورنتو (1994) و مقیاس شدت درد قاعدگی بود. داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودآگاهی هیجانی، ناگویی هیجانی و شدت درد در دختران مبتلا به دردهای قاعدگی تاثیر معنادار دارد (05/0>p). در واقع درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش خودآگاهی هیجانی و کاهش ناگویی هیجانی و شدت درد در دختران مبتلا به دردهای قاعدگی می‌شود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به دختران می‌آموزد چطور افکار، احساسات و هیجان‌ها را بدون قضاوت و آشفتگی هیجانی در ذهن تجربه کنند. این فرایند با کمک به درک احساسات بدنی به درمانجو توانایی شناخت و تفکیک هیجانات منجر به کاهش شدت درد قاعدگی می شود.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1403/2/1 | پذیرش: 1403/2/20 | انتشار: 1403/3/10
دریافت: 1403/2/1 | پذیرش: 1403/2/20 | انتشار: 1403/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |