دوره 14، شماره 3 - ( پائیز 1402 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: scu.ac.ir/9903052058901/ EE
1- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ،esmaeil@scu.ac.ir
3- گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ،
3- گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران
چکیده: (1068 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر اجتناب تجربی و تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به دردمزمن با ناگویی هیجانی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش مطالعه تجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن شهر اصفهان در سال 1400 بود. در نمونهگیری با روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه، تعداد 24 بیمار مبتلا به درد مزمن که در پرسشنامه ناگویی هیجانی ترونتو (1994) نمرۀ بالای 60 دریافت کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (12 = n). سپس گروه آزمایش درمان آنلاین هیجانمدار را به مدت 12 جلسه هفتگی دریافت کرد. ابزار مورد استفاده پژوهش شامل پرسشنامه پذیرش و عمل (2011) و پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی (2001) بود که در سه مرحلۀ پژوهش تکمیل شد. دادههای به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین‌های تعدیل شده متغیرهای اجتناب تجربی و تنظیم شناختی هیجان در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد(05/0>P). پس می توان نتیجه گرفت که درمان هیجان مدار بر اجتناب تجربی و تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به درد مزمن با ناگویی هیجانی اثربخش است(05/0>P). نتیجه گیری: با توجه به اثرگذاری درمان هیجان مدار بر متغیرهای پژوهش میتوان از این روش درمان برای بهبود بیماران مبتلا به درد مزمن با ناگویی هیجانی سود جست.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1402/4/9 | پذیرش: 1402/4/25 | انتشار: 1402/9/10
دریافت: 1402/4/9 | پذیرش: 1402/4/25 | انتشار: 1402/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |