دوره 15، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 34-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- استاد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ،anbarian@basu.ac.ir
2- استاد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ،
چکیده: (819 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف این مطالعه، مقایسه اثر بخشی یک جلسه استراحت و کینزیوتیپ بر روی سطح درد، ناتوانی و دامنه حرکتی گردن در افرادی بود که به دنبال استفاده از گوشی هوشمند از درد و ناراحتی در ناحیه گردن شکایت داشتند.
مواد و روشها: تعداد 24 نفر با میانگین سنی 71/25 سال که به دنبال استفاده از گوشی هوشمند از درد و ناراحتی در ناحیه گردن شکایت داشتند، در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. طی دو روز متوالی مداخلات محافظه کارانه شامل استراحت و کینزیوتیپ را دریافت کردند. مدت زمان اعمال هر مداخله یک جلسه بود. میزان درد، ناتوانی و دامنه حرکتی فقرات گردنی به ترتیب با ابزار دیداری سنجش میزان درد (VAS)، پرسشنامه شاخص ناتوانی گردن و گونیامتر قبل از شروع درمان (بلافاصه پس از 15 دقیقه استفاده از گوشی هوشمند)، و پس از انجام مداخلات استراحت و تیپینگ اندازهگیری شدند. دادهها با آزمون آنالیز واریانس با اندازههای تکراری تجزیه و تحلیل شدند (05/0p<).
یافتهها: هر دو روش استراحت و تیپینگ سبب کاهش معنادار نمره درد و ناتوانی شد، اما تأثیر تیپینگ بیشتر بود. همچنین، هر دو روش مداخلهای سبب افزایش معناداری در دامنه حرکتی فقرات گردنی شدند ولی اثربخشی روش کینزیوتیپ بیشتر از استراحت بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده اثربخشی بهتر یک جلسه کینزیوتیپ نسبت به استراحت در کاهش درد و ناتوانی گردن و افزایش دامنه حرکتی فقرات گردنی کاربران تلفن همراه بود
مواد و روشها: تعداد 24 نفر با میانگین سنی 71/25 سال که به دنبال استفاده از گوشی هوشمند از درد و ناراحتی در ناحیه گردن شکایت داشتند، در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. طی دو روز متوالی مداخلات محافظه کارانه شامل استراحت و کینزیوتیپ را دریافت کردند. مدت زمان اعمال هر مداخله یک جلسه بود. میزان درد، ناتوانی و دامنه حرکتی فقرات گردنی به ترتیب با ابزار دیداری سنجش میزان درد (VAS)، پرسشنامه شاخص ناتوانی گردن و گونیامتر قبل از شروع درمان (بلافاصه پس از 15 دقیقه استفاده از گوشی هوشمند)، و پس از انجام مداخلات استراحت و تیپینگ اندازهگیری شدند. دادهها با آزمون آنالیز واریانس با اندازههای تکراری تجزیه و تحلیل شدند (05/0p<).
یافتهها: هر دو روش استراحت و تیپینگ سبب کاهش معنادار نمره درد و ناتوانی شد، اما تأثیر تیپینگ بیشتر بود. همچنین، هر دو روش مداخلهای سبب افزایش معناداری در دامنه حرکتی فقرات گردنی شدند ولی اثربخشی روش کینزیوتیپ بیشتر از استراحت بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده اثربخشی بهتر یک جلسه کینزیوتیپ نسبت به استراحت در کاهش درد و ناتوانی گردن و افزایش دامنه حرکتی فقرات گردنی کاربران تلفن همراه بود
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |