دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 140-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: (IR.IAU.ABHAR.REC.1400.088)
1- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
3- گروه روان‌شناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،hadiakbarinejhad@yahoo.com
2- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
3- گروه روان‌شناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،
چکیده: (726 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی با درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر اضطراب درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن بود.
مواد و روش‌‌ها: روش پژوهش، نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را مردان مبتلا به سردرد مزمن شهر تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 45 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به‌ترتیب در 8 و 6 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی برای اضطراب درد (49/4±93/76) و کیفیت زندگی (85/3±40/40)، در درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت برای اضطراب درد (43/4±86/76) و کیفیت زندگی (79/4±33/39)، و در گروه کنترل برای اضطراب درد (14/4±27/78) و کیفیت زندگی (52/3±60/40) بود. هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، اضطراب درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن را در پسآزمون به‌ترتیب کاهش و افزایش دادند (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی ماندگار بود (001/0>p). تأثیر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی در مراحل پسآزمون و پیگیری یکسان بود (05/0<p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که این دو درمان موجب کاهش اضطراب درد و افزایش کیفیت زندگی بیماران سردرد مزمن شده‌اند.
مواد و روش‌‌ها: روش پژوهش، نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را مردان مبتلا به سردرد مزمن شهر تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 45 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به‌ترتیب در 8 و 6 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی برای اضطراب درد (49/4±93/76) و کیفیت زندگی (85/3±40/40)، در درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت برای اضطراب درد (43/4±86/76) و کیفیت زندگی (79/4±33/39)، و در گروه کنترل برای اضطراب درد (14/4±27/78) و کیفیت زندگی (52/3±60/40) بود. هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، اضطراب درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن را در پسآزمون به‌ترتیب کاهش و افزایش دادند (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی ماندگار بود (001/0>p). تأثیر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی در مراحل پسآزمون و پیگیری یکسان بود (05/0<p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که این دو درمان موجب کاهش اضطراب درد و افزایش کیفیت زندگی بیماران سردرد مزمن شده‌اند.
واژه‌های کلیدی: شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت، اضطراب درد، کیفیت زندگی، سردرد مزمن
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1401/5/17 | پذیرش: 1401/9/28 | انتشار: 1401/11/10
دریافت: 1401/5/17 | پذیرش: 1401/9/28 | انتشار: 1401/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |