دوره 12، شماره 3 - ( پائیز 1400 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 49-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.NAJAFABAD.REC.1399.114
1- گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2- گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. ،Jabalameli.Sh@gmail.com
3- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی امین، فولادشهر، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. ،
3- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی امین، فولادشهر، ایران
چکیده: (1427 مشاهده)
زمینه و هدف: دردهای مزمن عضلانی-استخوانی از رایج ترین ناراحتی های جوامع انسانی است که بروز و بهبودی آن علاوه بر علل پزشکی از عوامل روانشناختی نیز بسیار تاثیر پذیر است. هدف پژوهش حاضر تدوین الگویی ساختاری از روابط بین سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی، تحمل پریشانی و درماندگی آموخته شده با پذیرش درد مزمن در بیماران مبتلا به دردهای مزمن عضلانی-استخوانی بود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و به شیوه الگوی معادلات ساختاری اجرا گردید. بدین منظور از بین بیماران مبتلا به دردهای مزمن عضلانی-اسکلتی شهر نجف آباد در تابستان 1399، 384 نفر طبق جدول مورگان به شیوهی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامتی (HPLQ)، تحمل پریشانی (TDQ)، پذیرش درد (CPAQ) و درماندگی آموخته شده (LHS) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده گردید.
یافته ها: مدل تحقیق دارای برازش مطلوبی بود و ساختار عاملی در نظر گرفته شده برای آن مطلوب بود. سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی با یکدیگر و با پذیرش درد ارتباط مثبت و قوی داشتند. درماندگی آموخته شده با پذیرش درد مزمن ارتباطی نسبی و منفی داشت. همچنین درماندگی آموخته شده با سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی ارتباط قوی و منفی داشت. از نقش میانجیگری درماندگی آموخته شده نیز در ارتباط بین سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی با پذیرش درد حمایت شد و ارتباط نسبی و منفی به دست آمد (05/0>P).
نتیجه گیری: بهبود شاخص سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی موجب بهبود پذیرش درد می گردد. در این میان درماندگی آموخته شده یک میانجیگر مهم می باشد و کاهش آن ارتباط مثبتی با بهبود شاخص تحمل پریشانی و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامتی دارد.
واژه های کلیدی: سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی، پذیرش درد، تحمل پریشانی، درماندگی آموخته شده، دردهای مزمن عضلانی-استخوانی.
مواد و روشها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و به شیوه الگوی معادلات ساختاری اجرا گردید. بدین منظور از بین بیماران مبتلا به دردهای مزمن عضلانی-اسکلتی شهر نجف آباد در تابستان 1399، 384 نفر طبق جدول مورگان به شیوهی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامتی (HPLQ)، تحمل پریشانی (TDQ)، پذیرش درد (CPAQ) و درماندگی آموخته شده (LHS) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده گردید.
یافته ها: مدل تحقیق دارای برازش مطلوبی بود و ساختار عاملی در نظر گرفته شده برای آن مطلوب بود. سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی با یکدیگر و با پذیرش درد ارتباط مثبت و قوی داشتند. درماندگی آموخته شده با پذیرش درد مزمن ارتباطی نسبی و منفی داشت. همچنین درماندگی آموخته شده با سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی ارتباط قوی و منفی داشت. از نقش میانجیگری درماندگی آموخته شده نیز در ارتباط بین سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی با پذیرش درد حمایت شد و ارتباط نسبی و منفی به دست آمد (05/0>P).
نتیجه گیری: بهبود شاخص سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی و تحمل پریشانی موجب بهبود پذیرش درد می گردد. در این میان درماندگی آموخته شده یک میانجیگر مهم می باشد و کاهش آن ارتباط مثبتی با بهبود شاخص تحمل پریشانی و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامتی دارد.
واژه های کلیدی: سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی، پذیرش درد، تحمل پریشانی، درماندگی آموخته شده، دردهای مزمن عضلانی-استخوانی.
واژه‌های کلیدی: سبک زندگی ارتقا دهندهی سلامتی، پذیرش درد، تحمل پریشانی، درماندگی آموخته شده، دردهای مزمن عضلانی-استخوانی.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1399/9/15 | پذیرش: 1400/3/18 | انتشار: 1400/8/10
دریافت: 1399/9/15 | پذیرش: 1400/3/18 | انتشار: 1400/8/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |