زمینه و هدف: حسی وضعیت مفاصل افرا دیابتی مبتلا به استئوآرتریت زانو دچار اختلال می­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 جلسه تمرینات تعادلی بر حس عمقی مفصل زانو و مچ پا در بیماران دیابتی مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.
روش بررسی: این مطالعه برروی افراد سالمند دیابتی مبتلا به اسئوآرتریت انجام شد آزمودنی ها به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. بازسازی زوایای مفصلی بصورت فعال و غیر فعال انجام شد. زمان تعادل بر هر دو پا ثبت شد. در گروه تجربی، تمرینات تعادلی به مدت 8 جلسه انجام شد. از آزمون t همبسته جهت تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بازسازی حرکات فلکشن 45 درجه زانوی چپ (007/0 = P)، فلکشن 20درجه زانوی راست (035/0 = P)، دورسی فلکشن مچ پای راست (008/0 = P)، دورسی فلکشن مچ پای چپ (011/0 = P )، پلانتار فلکسیون مچ پای راست (012/0 = P) و پلانتار فلکسیون مچ پای چپ (001/0 = P) میزان خطایای مفصلی به صورت غیر فعال و حرکت حرکت پلانتار فلکشن مچ پای راست (012/0 = P ) به صورت فعال نسبت به مرحله قبل از تمرین در گروه مداخله به طور معناداری کاهش یافته است همچنین تفاوت معناداری در گروه کنترل مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات تعادلی باعث بهبود بازسازی زوایای مفصلی وزمان تعادل در بیماران دیابتی مبتلا به استئوآرتریت شده است. بنابراین پیشنهاد می شود این نوع تمرینات در برنامه ورزشی بیماران دیابتی مبتلا به استئوآرتریت سالمند گنجانده شود.

واژه‌های کلیدی: حس عمقی، تمرینات تعادلی، اسئوآرتریت، دیابت

متن کامل [PDF 305 kb]   (771 دریافت)