دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 1399 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: Trial ID: UMIN000035347

XML English Abstract Print


1- موسسه آموزش عالی عمران و توسعه
2- دانشگاه نهاوند ، bagherishahab@yahoo.com
3- دانشگاه شاهرود
چکیده:   (1820 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از مایندفولنس از طریق مولفه های روانشناختی مرتبط با مدل اجتناب ناشی از ترس می‌تواند در درمان دردهای مزمن موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اضافه کردن مایندفولنس به تمرین درمانی در دونده های مبتلا به درد پتلوفمورال است.
 روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح اندازه های تکراری بود. 30 زن مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال با دامنه سنی 40-18 سال به صورت تصادفی در گروه مایندفولنس (15 نفر) یا کنترل (15نفر) قرار گرفتند. گروه مایندفولنس علاوه بر تمرینات دریافت شده توسط گروه کنترل، یک برنامه 8 جلسه ای مایندفولنس را دریافت کردند. درد روزانه، درد حین دویدن و درد طی بالا و پایین رفتن از پله توسط مقیاس سنجش عددی درد قبل از مداخله، 12 هفته و 18 هفته بعد از مداخله اندازه گیری شد.  
 یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درد روزانه، درد طی دویدن و درد در هنگام بالا و پایین رفتن از پله در گروه مایندفولنس نسبت به گروه کنترل در هفته های 12 و 18 بعد از مداخله کاهش داشت، در هفته 6 تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0 ˃p).
نتیجه گیری:  اضافه کردن یک دوره هشت جلسه ای مایندفولنس به برنامه تمرین درمانی سبب کاهش شدت درد ورزشکاران مبتلا به سندروم درد پتلوفمورال شد.

 
متن کامل [PDF 433 kb]   (705 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/8/25 | پذیرش: 1399/2/24 | انتشار: 1399/6/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.