دوره 11، شماره 2 - ( تابستان 1399 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 43-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: 48620705902015
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
NeshatDoost H T, yousefzadeh M, Hashemi M, Talebi H, Taheri M, Momenzadeh S. Compare the Effectiveness of Cognitive- Behavior Therapy and Schema Therapy on reducing the cognitive error of pain catastrophizing and increase of pain self- efficacy in Tehranian Patients with Chronic Low Back Pain. JAP 2020; 11 (2) :26-43
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5444-fa.html
URL: http://jap.iums.ac.ir/article-1-5444-fa.html
نشاط دوست حمید طاهر، یوسف زاده مهدیه، هاشمی مسعود، طالبی هوشنگ، طاهری مهرداد، مومن زاده سیروس. مقایسه اثربخشی درمان شناختی_ رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش خطای شناختی فاجعه آفرینی درد و افزایش خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به کمر درد مزمن شهر تهران. بیهوشی و درد. 1399; 11 (2) :26-43
حمید طاهر نشاط دوست 
1، مهدیه یوسف زاده2 ، مسعود هاشمی3 ، هوشنگ طالبی4 ، مهرداد طاهری5 ، سیروس مومن زاده5
1، مهدیه یوسف زاده2 ، مسعود هاشمی3 ، هوشنگ طالبی4 ، مهرداد طاهری5 ، سیروس مومن زاده5
1- دانشگاه اصفهان، اصفهان ، h.neshat@edu.ui.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان اختر
4- دانشگاه اصفهان، اصفهان
5- دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان امام حسین(ع)
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان اختر
4- دانشگاه اصفهان، اصفهان
5- دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان امام حسین(ع)
چکیده: (2337 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمانشناختی_ رفتاری وطرحوارهدرمانی درکاهش خطایشناختی فاجعهآفرینی درد و افزایش خودکارآمدیدرد بیماران مبتلا به کمردردمزمن صورت گرفت.
مواد و روشها: این پژوهش طرحی نیمهآزمایشی بود که به صورت پیشآزمون_ پسآزمون_ پیگیری دو ماهه با گروه کنترل انجام شد. 35 بیمار مبتلا به کمردردمزمن مراجعهکننده به کلینیکهای فوقتخصصی درد بیمارستانهای اختر و امام حسین (ع) و درمانگاه جراحی مغز و اعصاب بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران، به روش نمونهگیری مبتنی بر هدف (غیراحتمالی) انتخاب شدند. تمامی بیماران، پرسشنامههای دردمزمن، مولفه خطایشناختی فاجعهآفرینی از پرسشنامه راهبردهایمقابله و پرسشنامه خودکارآمدی درد را در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 2 ماهه پرکردند. همچنین گروه طرحوارهدرمانی علاوه بر پرسشنامههای ذکرشده، نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ را پرکردند. برای محاسبات دادهها، از مدل رگرسیون با اثر تصادفی در نرم افزار spssاستفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری باعث کاهش معنیدار خطای شناختی فاجعهآفرینی شد. در حالیکه طرحوارهدرمانی تاثیر معنیداری بر نمرات خطای شناختی فاجعهآفرینی نداشت. همچنین درمان شناختی- رفتاری باعث افزایش معنیدار و طرحوارهدرمانی نیز باعث افزایش قابل توجه خودکارآمدی درد شد به طوری که اختلاف معنیداری بین این دو روش از نظر تاثیر بر خودکارآمدی درد وجود نداشت.
نتیجهگیری: براساس نتایج تحقیق حاضر درمانشناختی_ رفتاری باعث کاهش افکارخودآیند منفی چون فاجعهآفرینی ونیز افزایش خودکارآمدی درد مبتلایان به دردمزمن میشود. همچنین طرحوارهدرمانی تاثیر قابلقبولی بر افزایش خودکارآمدیدرد مبتلایان به دردمزمن میگذارد. بنابراین احتمالاهر دو روش درمانی بتوانند به عنوان روش درمانی مناسب در مبتلایان به دردمزمن مورد استفاده قرارگیرند.
مواد و روشها: این پژوهش طرحی نیمهآزمایشی بود که به صورت پیشآزمون_ پسآزمون_ پیگیری دو ماهه با گروه کنترل انجام شد. 35 بیمار مبتلا به کمردردمزمن مراجعهکننده به کلینیکهای فوقتخصصی درد بیمارستانهای اختر و امام حسین (ع) و درمانگاه جراحی مغز و اعصاب بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران، به روش نمونهگیری مبتنی بر هدف (غیراحتمالی) انتخاب شدند. تمامی بیماران، پرسشنامههای دردمزمن، مولفه خطایشناختی فاجعهآفرینی از پرسشنامه راهبردهایمقابله و پرسشنامه خودکارآمدی درد را در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 2 ماهه پرکردند. همچنین گروه طرحوارهدرمانی علاوه بر پرسشنامههای ذکرشده، نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ را پرکردند. برای محاسبات دادهها، از مدل رگرسیون با اثر تصادفی در نرم افزار spssاستفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری باعث کاهش معنیدار خطای شناختی فاجعهآفرینی شد. در حالیکه طرحوارهدرمانی تاثیر معنیداری بر نمرات خطای شناختی فاجعهآفرینی نداشت. همچنین درمان شناختی- رفتاری باعث افزایش معنیدار و طرحوارهدرمانی نیز باعث افزایش قابل توجه خودکارآمدی درد شد به طوری که اختلاف معنیداری بین این دو روش از نظر تاثیر بر خودکارآمدی درد وجود نداشت.
نتیجهگیری: براساس نتایج تحقیق حاضر درمانشناختی_ رفتاری باعث کاهش افکارخودآیند منفی چون فاجعهآفرینی ونیز افزایش خودکارآمدی درد مبتلایان به دردمزمن میشود. همچنین طرحوارهدرمانی تاثیر قابلقبولی بر افزایش خودکارآمدیدرد مبتلایان به دردمزمن میگذارد. بنابراین احتمالاهر دو روش درمانی بتوانند به عنوان روش درمانی مناسب در مبتلایان به دردمزمن مورد استفاده قرارگیرند.
واژه‌های کلیدی: درد مزمن، خطاهای شناختی، افکار خودآیند منفی، فاجعه آفرینی، خودکارآمدی درد، درمان شناختی رفتاری، طرحواره درمانی.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن
دریافت: 1398/1/22 | پذیرش: 1398/12/9 | انتشار: 1399/4/10
دریافت: 1398/1/22 | پذیرش: 1398/12/9 | انتشار: 1399/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
