زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه دو پروتکل حرکت درمانی در آب بر ناتوانی و شدت درد مردان میانسال مبت ال به
کمردردهای مزمن بود.
مواد و رو شها: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 36 نفر از مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری ب هعنوان نمونه
انتخاب، و به سه گروه مساوی تمرینات دراز کشیده به پشت ) 12 نفر(، پیاد هروی در آب ) 12 نفر( و کنترل ) 12 نفر( تقسیم شدند. سپس به
گرو ههای تجربی برنامه حرکت درمانی منتخب در آب شامل 24 جلسه در 6 هفته و هر هفته 4 جلسه 45 تا 60 دقیق های ارائه گردید. میانگین
نمرات درد و ناتوانی افراد ب هترتیب ب هوسیله شاخص بصری درد و پرسشنامه ناتوانی اوسستری قبل و بعد از مداخله انداز هگیری شد. تجزیه و
تحلیل اطلاعات ب هوسیله آزمون تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس ی کطرفه در سطح معن یداری ) 005 / p 0 (مورد تحلیل قرار گرفت.
یافت هها: نتایج نشان داد که میزان درد و ناتوانی ب هطور معن یداری در دو روش تمرینی آب درمانی ب هصورت درا ز کشیده روی آب و آب درمانی
ب هصورت پیاد هروی در آب کاهش م ییابد) 001 / .)p=0
نتیج هگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که هر چند هر دو نوع پروتکل حرکت درمانی در آب باعث کاهش شدت درد و ناتوانی بیماران مبتلا
به کمر درد مزمن سیات کیی م یشود ولی حرکت درمانی در آب ب هصورت حرکات دراز کشیده روی آب باعث بهبود بیشتری م یشود. در نتیجه
م یتوان این پروتکل را ب هعنوان روشی مؤثر برای این بیماران تجویز نمود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مديريت درد مزمن دریافت: 1394/1/29 | پذیرش: 1394/5/5 | انتشار: 1394/6/30