مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی عارضه نسبتاّ شایعی است که باعث ناخوشنودی بیمار، افزایش زمان بستری و افزایش هزینه­ها و در موارد شدید باعث دهیدراتاسیون، اختلال الکترولیتی، آسپیراسیون، پنومونی و حتی باز شدن بخیه­ های محل جراحی می­شود. انتخاب وسیله­ای که برای اداره راه هوایی استفاده می­شود، ب­دلیل ایجاد تحریک در بخش­های مختلف راه­های هوایی، ممکن است تهوع و استفراغ بعد از عمل را تحت تاثیر قرار دهد. لذا برآن شدیم تا میزان بروز تهوع و استفراغ در استفاده از ماسک راه هوایی حنجره­ای و انتوباسیون تراشه در بیماران تحت جراحی استرابیسم، را با هم مقایسه نماییم.

مواد وروش­ها:160 بیمار کاندید عمل جراحی استرابیسم تحت بیهوشی عمومی در مطالعه قرار گرفتند. بیماران به­طور تصادفی در دو گروه انتوباسیون با لوله تراشه و تعبیه ماسک راه هوایی حنجره‌ای قرار گرفتند و سپس شدت تهوع و بروز استفراغ در ریکاوری، 6 و 18 ساعت بعدازعمل طبق معیار کلامی  مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ­ها: دو گروه از لحاظ اطلاعات دموگرافیک (سن، وزن، جنسیت، علائم همودینامیک (ب­جز ضربان قلب در زمان­های قبل از القای بیهوشی، دقیقه 5 و 15 بعد از القای بیهوشی)، طول مدت جراحی، تعداد عضلات تحت جراحی و تعداد چشم­ های تحت جراحی با یکدیگر یکسان بودند) بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل در ریکاوری، 6 ساعت و 18 ساعت بعد از عمل در دو گروه یکسان بود.

 نتیجه گیری:طبق نتایج این مطالعه استفاده از لوله تراشه و یا ماسک راه هوایی حنجره­ای در اداره راه هوایی، تاثیری بر بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل ندارند.