زمینه و هدف:
گاز بیهوشی نایتروس اکساید رایج ترین گاز بیهوشی مورد استفاده در اتاقهای عمل است که بهعنوان ماده بیهوشی دهنده و ضد درد ضعیف بکار
میرود. سطح کورتیزول سرم بعنوان یکی از نشانگرهای استرس بوده و بالا بودن این
فاکتور میتواند حاکی از ایجاد حالات استرسی و عصبی بشمار آید. هدف از
مطالعه بررسی ارتباط غلظت عوامل بیهوشی (نیتروس اکساید) بر مقدار کورتیزول ادرار کارکنان اتاق عمل میباشد.
مواد و روشها:
این مطالعه از نوع توصیفی ـ مقطعی و همبستگی میباشد. جامعه پژوهش را پرسنل اتاق عمل (30نفر)
و پرسنل بخش اداری (30نفر) بیمارستان بعثت همدان تشکیل دادند. ابتدا غلظت
گاز نیتروس اکساید در اتاقهای عمل بیمارستان بعثت در طی یک هفته کاری در نوبت صبح
و بعدازظهر اندازه گیری شد. جهت بررسی میزان تاثیر استنشاق و جذب عوامل شیمیایی
مضر بر فاکتورهای نوروبیولوژیک نیز در آغاز و پایان هر روز کاری (بمدت 5 روز)
از هر گروه آزمون و کنترل نمونه ادرار گرفته شد و اندازه گیری سطح کورتیزول انجام
شد.
یافته ها: غلظت عوامل بیهوشی و ضد عفونی کننده در فضای اتاق
عمل 4/101±26/388 پی پی ام بود. سطح کورتیزول در نمونه
ادرار پرسنل شاغل در اتاق عمل، قبل و بعد
از یک روز بمدت 5 روز 74/2±4/648 پی پی ام بود. میانگین سطح کورتیزول در
نمونه ادرار پرسنل شاغل در بخش اداری (بعنوان گروه کنترل)، قبل و بعد از یک روز بمدت 5 روز 1/3±2/579 بود (0/05>P). از
طرفی یافته های پژوهش نشان میدهد بین میانگین تراکم گاز نایتروس اکساید محیط تنفسی کارکنان اتاقهای عمل و ریکاوری بر حسب 3 زمان نمونه برداری در یک روز با توجه به آزمون آماری آنووا (0/05> P) اختلاف
معنی داری (0/028=P) وجود
دارد. ضمنا در مقایسه میانگین و انحراف معیار
کورتیزول آزاد ادرار بر حسب نانو گرم بر میلیلیتر بین دو گروه شاهد و کنترل با
توجه به آزمون تی (0/599= P) اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |