زمینه و هدف: اعمال جراحی ارتوپدی به دلیل ماهیت جراحی روی استخوان و مفاصل با درد پس از عمل بالایی همراهند. استفاده از مخدر­های وریدی، عضلانی، داخل نخاعی و اپیدورال همگی از روش­های کنترل درد پس از عمل هستند که دارای عوارض جانبی متعددی می­باشند. تجویز منیزیوم داخل نخاعی با بلوک گیرنده آن "متیل­دی­آسپارتات" باعث کاهش درد پس از عمل می­شود، بدون آنکه با افزایش عوارض جانبی همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر اضافه کردن سولفات منیزیوم به لیدوکائین-­اپی­نفرین داخل نخاعی در مدت بی­دردی پس از عمل، در جراحی­های ارتوپدی اندام تحتانی است.

مواد و روش­ها: این مطالعه به­صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در بیماران کاندید عمل ارتوپدی اندام تحتانی انجام شده­است. برای این منظور 156 بیمار به دو گروه تقسیم شدند، که یک گروه سولفات منیزیوم همراه با لیدوکائین-اپی­نفرین و گروه دیگر لیدوکائین-اپی­نفرین همراه با آب مقطر به­عنوان پلاسبو دریافت نمود. مدت زمان بی دردی بر­اساس فاصله زمانی درخواست مسکن توسط بیمار از زمان تزریق دارو، درد بیماران بر­اساس مقیاس دیداری درد و میزان پتیدین مصرفی در دو گروه محاسبه شد. اطلاعات توسط نرم­افزار آماری SPSS 12 آنالیز گردید.

یافته ­ها: در مطالعه ما میانگین سنی بیماران در دو گروه درمانی و کنترل به ترتیب  5/7±34 و 1/8±9/31 سال بود. میانگین مدت زمان بی دردی در گروه درمانی ، 7/29±7/143 دقیقه و در گروه کنترل، 1/18± 9/100 دقیقه بود که مدت زمان بی­دردی به­طور معنی­داری در گروه سولفات منیزیوم طولانی­تر از گروه کنترل بوده­است. میزان درد بیماران بر­اساس مقیاس دیداری درد در گروه سولفات منیزیوم 36/0±9/3 و در گروه کنترل 35/0 ± 65/5  بود، که به­طور معنی­داری در گروه سولفات منیزیوم، کمتر از گروه کنترل بوده است (000/0=P). میانگین پتیدین مصرفی در گروه سولفات منیزیوم 24/6 ±15 میلی­گرم و در گروه کنترل  27/6 ±33 میلی­گرم بود که از نظر آماری معنی­دار بود (000/0=P.