فصلنامه علمی­ پژوهشی بیهوشی و درد

 زمینه و هدف:

 این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تجویز رابپرازول در مقایسه با رانیتیدین در میزان درد اپی‌گاستر پس از عمل ویترکتومی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم طی سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ انجام شد.

مواد و روش‌ها:

 این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شده در بین بیماران ۲۰ تا ۶۰ ساله تحت ویترکتومی که از سال ۱۳۹۱ لغایت ۱۳۹۲ به بیمارستان حضرت رسول اکرم مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران به سه گروه دریافت کننده رابپرازول (۲۰ میلی­گرم) و رانیتیدین (۱۵۰ میلی­گرم) و هر دو دارو (۲۰ میلی­گرم رابپرازول و ۱۵۰ میلی­گرم رانیتیدین) تقسیم شدند. پس از عمل بیماران از نظر درد اپی‌گاستر، سوزش سر دل و رگورژیتاسیون اسیدی و داشتن تهوع و استفراغ مقایسه شدند.

یافته‌ها:

در این مطالعه ۱۰۵ بیمار با میانگین سنی 87/9 ± 67/55 سال، در ۳ گروه ۳۵ نفره وارد شدند. بین درصد فراوانی رگورژیتاسیون در ساعت‌های اول، دوم و چهارم پس از عمل در سه گروه مورد مطالعه اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد(05/0< P ). شدت درد پس از عمل در ساعت‌های مختلف پس از عمل در هر سه گروه به طور معناداری کاهش یافته بود(001/0 P< ) ولی این روند بین سه گروه معنادار نبود (15/0= P ) .

 نتیجه ­ گیری :

استفاده‌ی هم‌زمان از دو داروی رانیتیدین و رابپرازول و یا رانیتیدین به­تنهایی نسبت به استفاده‌ی رابپراوزل به تنهایی، درد و رگورژیتاسیون بیماران پس از عمل جراحی الکتیو را بیشتر کاهش می‌دهد.