fa
jalali
1392
10
1
gregorian
2014
1
1
4
4
online
1
fulltext
fa
کل مقالات زمستان
winter Journal
کل مقالات زمستان
winter Journal
0
0
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-17&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.14
1393/1/25
2014.04.14
1393/1/25
fa
سندرم درد منطقهای پیچیده
سندرم درد منطقهای پیچیده (CRPS) سندرمی است با درد مداوم ناحیهای از بدن که کاملأ از نظر زمان و شدت بروز درد تناسبی با نوع و شدت ضایعه یا تروما ندارد. از مشخصات مهم این دردها این است که در محدوده عصبدهی عصب خاصی قرار ندارند. معمولادر ناحیه دیستال به ضایعه اختلالات حسیحرکتی، سودوموتور، وازوموتور و تروفیک شدت بیشتری دارد(1). میزان بروز این سندرمها در خانمها بیشتر از آقایان است(2). در مطالعات اپیدمیولوژیک مختلف نشان داده شده است که این سندرم بیشتر بهدنبال ترومای جراحی و یا شغلی ایجاد میشود و اکثرأ همراه با اختلال خواب، اختلال در انجام کارهای شخصی و احتمال خودکشی میباشد(۳). انواع سندرم درد منطقهای پیچیده : 1- سندرم درد منطقهای پیچیده نوع 1 که در گذشته دیستروفی سمپاتیک رفلکسی نامیده میشد، 2- سندرم درد منطقهای پیچیده نوع۲ که در گذشته به آن کوزالژی میگفتند، و 3- سندرم درد منطقهای پیچیده نوع سوم(1).مشخصه اصلی سندرم درد منطقهای پیچیده نوع 1 احساس درد میباشد که بهصورت خودبخودی همراه با هایپرآلژزی و آلودینی خود را نشان میدهد(۴) که همراه تغییرات سودوموتور، وازوموتور و تروفیک میباشد، بدون اینکه نشانهای از آسیب عصبی در اندام درگیر وجود داشته باشد. با وجود اینکه پاتوفیزیولوژی این سندرم همچنان مشخص نیست بهنظر میرسد دستگاه عصبی مرکزی و محیطی هر دو درگیر باشند(۵).در مطالعات مختلف نشان داده شده است که در بیماران مبتلا به نوع 1، مکانیسم اصلی دردهای مرتبط با دستگاه سمپاتیک، در ارتباط دوطرفه بین نورونهای نورآدرنرژیک محیطی و نورونهای اولیه است، در حالیکه در نوع ۲ نشان داده شده است که علت اصلی آن بدلیل حساسیت بیش از حد گیرندههای پوستی درد بوده که بهدنبال آسیب عصبی ایجاد میشود.معیارهای تشخیصی سندرم درد منطقهای پیچیده نوع اول (۸): ۱-وجود ضایعه آسیب رسان اولیه یا بیحرکتی طولانی.۲-درد، آلودینی، هیپرآلژزی مداوم که شدت آن متناسب با ضایعه اولیه نیست.۳-وجود ادم، تغییر در خونرسانی پوست و یا تعریق غیرطبیعی در محل درد.۴-رد سایر علل که موجب ایجاد چنین علائم یا اختلالی شده باشد.معیارهای تشخیصی سندرم درد منطقهای پیچیده نوع دوم(8):۱-وجود درد مداوم، آلودینی یا هیپرآلژزی بهدنبال آسیب عصبی که محدود به درماتوم یک عصب خاص نمیشود.۲- وجود ادم، تغییر در خونرسانی پوست و یا تعریق غیرطبیعی در محل درد.۳- رد سایر علل که موجب ایجاد چنین علائم یا اختلالی شده باشد.تفاوت اصلی نوع ۱ و۲ در وجود آسیب جدی عصبی در نوع دوم میباشد در صورتیکه در نوع اول یا آسیب عصبی وجود نداشته یا آسیب عصبی، بسیار مختصر است.برای تشخیص سندرم درد منطقه ای پیچیده(9) 1- بیماران باید حداقل از یک علامت در هر یک از ردههای زیر شکایت داشته باشند: - علائم حسی: (هایپرستزی)علائم وازوموتور: (تغییرات دما یا رنگ پوست) - علائم سودوموتور: (تعریق غیرطبیعی، ادم) - حرکتی: (کاهش دامنه حرکت، ضعف، لرزش)2-پزشک باید حداقل یک علامت از بیماری را در دو گروه یا بیشتر، از علایم زیرتشخیص دهد:- حسی: (آلودینی، هایپرآلژزی) - وازوموتور: (تغییرات عینی دمایی یا رنگ پوست )- سودوموتور: (تغییرات عینی تعریق یا ادم) - حرکتی: (کاهش دامنه حرکت بهصورت عینی)(۹)در نوع سوم یا NOS، یا گروهی که جزو گروههای اول و دوم نباشند، در واقع این سندرم، قسمتی از معیارهای سندرم درد منطقهای پیچیده را پوشش میدهند، اما هیچ تعریف بهتری برای آنها مشخص نشده است(1).درمانهای سندرم درد منطقهای پیچیده شامل موارد زیر هستند:۱-درمانهای دارویی: شامل استفاده از داروهایی همچون ضد التهابهای غیراستروئیدی، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد تشنج و حتی مخدرها، بلوک کنندههای کانال کلسیم، آنتاگونیستهای کانال NMDA، کلسیتونین و بیفسفوناتها (10و11).۲- درمانهای غیردارویی: افزایش فعالیت حرکتی بهصورت گام به گام در اندام درگیر و نیز، فیدبک بینایی از طریق آیینه و انجام حرکات فیزیوتراپی بهعنوان قدم اول درمان توصیه شده است(12).از درمانهای غیردارویی دیگری همچون اکسیژن هایپرباریک در درمان سندرم درد منطقهای پیچیده استفاده شده است که در مطالعات محدودی بهصورت تصادفی و دوسوکور موجب کاهش درد و ادم بیماران شده است(13).۳-درمانهای مداخلهگرانه شامل موارد زیر میباشد:- بیحسی منطقهای داخل وریدی(14)- بلوکهای سمپاتیک(15)- تحریک طناب نخاعیSCS(16)
1
2
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-5&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.5
1392/12/14
مریم
ظفرقندی
00319475328460010755
00319475328460010755
No
دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، بخش درد
علی
نقره کار
silverkar2000@gmail.com
00319475328460010756
00319475328460010756
Yes
دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، بخش درد
مصطفی
خالقی پور
00319475328460010757
00319475328460010757
No
دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، بخش درد
fa
بررسی تأثیر ترتیب تزریق واکسن سهگانه و هپاتیت B بر پاسخ درد شیرخواران
The effect of injection order on infant's pain response after diphtheria, pertussis, and tetanus (DTP) and hepatitis B vaccination
زمینه و هدف: شایعترین رویه تهاجمی دردناک در کودکان، واکسیناسیون تزریقی است. عدم توجه به تسکین درد ناشی از تزریق واکسن ممکن است موجب عدم مراجعه بهموقع جهت واکسیناسیون و کاهش درصد پوشش واکسن گردد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر ترتیب تزریق واکسن سهگانه و هپاتیت ب بر پاسخ درد شیرخواران 2 ماهه انجام شد. مواد وروشها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 140 شیرخوار 2 ماهه واجد شرایط مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان در سال 1391 بهروش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه کنترل (70 نفر تزریق معمول)، ابتدا واکسن سهگانه و بعد هپاتیت ب تزریق شد و در گروه مداخله (70 نفر)، ترتیب تزریق عکس گروه کنترل بود. ابزار گردآوری دادهها شامل فرم مشخصات فردی و چک لیست تعدیل شده واکنش رفتاری درد بود. برای توصیف و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل در نرمافزار SPSS نسخه 15 استفاده شد. یافتهها: میانگین نمره درد تزریق واکسن هپاتیت در گروه مداخله (91/0 ± 12/7) کمتر از درد تزریق واکسن سهگانه در گروه کنترل (62/0 ± 70/7) و این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود (001/0 = P). میانگین کل نمره درد دو تزریق واکسن نیز در گروه مداخله (83/0 ± 59/7)به نحو معنیداری کمتر از گروه شاهد (62/0 ± 27/8) بود (010/0 = P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، میتوان جهت کاهش درد در کودکانی که تزریق همزمان این دو واکسن را دارند، ابتدا واکسن هپاتیت ب و بعد واکسن سهگانه را تزریق نمود.
Aims and Background: The most common invasive painful procedure during childhood is injective vaccination. Failure to relieve pain causes lack of timely referral for immunization and reduction of vaccine coverage. The purpose of this study was to determine the effect of injection order on infant's pain response after diphtheria, pertussis, and tetanus (DTP) and hepatitis B vaccination. Methods and Materials: In this single-blind clinical trial study, 140 healthy infants with inclusion criteria at the age of 2 months referred to health centers of Zahedan city, Iran, during 2012 were randomly divided into two groups of control and intervention. In the control group, first the DTP vaccine and later, the hepatitis B vaccine were injected and in the intervention group, the order was vice versa. Using the Modified Behavioral Pain Scale (MBPS) and a demographic information checklist, the infant's pain response was evaluated. Data were analyzed using descriptive statistics and independent t-test via SPSS15 software. Findings: The mean pain score after injecting hepatitis B vaccine was significantly less in the intervention group (7.12 ± 0.91) than injecting DTP vaccine in the control group (7.70 ± 0.62) (P = 0.001). The mean total pain score was significantly lower in the intervention group (7.59 ± 0.83) compared with the control group (8.27 ± 0.62) (P = 0.010). Conclusion: According to results of this study, to decrease pain during multiple immunizations in infants, injecting hepatitis B vaccine first and then, the DTP vaccine could be done.
Diphtheria, pertussis, and tetanus (DTP) vaccine, hepatitis B vaccine, pain, infants
واکسن سهگانه، واکسن هپاتیت ب، درد، شیرخوار
3
10
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-4&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.5
1392/12/14
Hassan
Robabi
Zahedan University of Medical Sciences
حسن
ربابی
00319475328460010747
00319475328460010747
No
دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
Ali
Navidian
Pregnancy Health Research Center, Zahedan University of Medical Sciences
علی
نویدیان
alinavidian@gmail.com
00319475328460010748
00319475328460010748
Yes
مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
Fathieh
Kermansaravi
Pregnancy Health Research Center, Zahedan University of Medical Sciences
فتیحه
کرمان ساروی
00319475328460010749
00319475328460010749
No
مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
fa
مقایسه اثرات روشهای آبدرمانی، تنآرامی و تمرینات مکنزی در بهبود کمردرد مزمن ورزشکاران
Comparing the effects of hydrotherapy, relaxation and McKenzie exercise on improvement of chronic low back pain in athletes
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات روشهای آبدرمانی، تنآرامی و تمرینات مکنزی در بهبود کمردرد مزمن ورزشکاران بود. مواد و روشها: جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن تشکیل میدادند که بهصورت هدفدار نمونهای 40 نفره با میانگین سنی 6/3 ± 25/32 سال در رشتههای دو و میدانی، والیبال، کشتی، بدمینتون و وزنهبرداری در سطح قهرمانی با سابقه بیش از شش ماه درد انتخاب شدند. آزمودنیها بهصورت تصادفی به 4 گروه 10 نفره (آب درمانی، تن آرامی، تمرینات مکنزی و کنترل) تقسیم شدند. پروتکل اجرا شده شامل 8 هفته تمرین، سه جلسه در هفته و هر جلسه حدود یک ساعت بود. برنامههای درمانی شامل آبدرمانی، تمرینات مکنزی و تنآرامی عضلانی پیشرونده بود و ابزار مورد استفاده برای سنجش، پرسشنامه درد مک گیل و پرسشنامه ناتوانی اسوستری بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و روش آماری تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (آزمون تعقیبی توکی) انجام شد ( 05/0 > Ρ ). یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که روشهای مورد مطالعه بهطور معنیداری (05/0 ˂Ρ ) باعث کاهش درد و بهبود عملکرد نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل شد اما بین روشهای مورد مطالعه تفاوت معنیداری وجود نداشت و تقریبا میزان اثرگذاری آنها یکسان بود. نتیجهگیری: روشهای درمانی استفاده شده در بهبود کمر درد مفید بوده و ضعف و ناتوانی را کاهش میبخش ن د و در بین میزان اثرگذاری آنها تفاوت معنیدار وجود ندارد.
Aim and Background: The purpose of this study was to compare the effects of hydrotherapy, relaxation and McKenzie exercise on improvement of chronic low back pain in athletes. Methods and Materials: The athletes with chronic low back pain formed our statistical research society .Forty subjects aged 32.25±3.6 years were selected purposefully from sport fields such as Track and Field, Badminton, Wrestling, Volleyball and Weightlifting at the professional level with more than six month history of low back pain. Subjects were randomly divided into four groups (hydrotherapy, relaxation, McKenzie program and control). The protocol consisted of training for 8 weeks, three days a week and each session was about an hour. We used McGill Pain Questionnaire, and Oswestry disability index for evaluation. Findings: The results of this study showed that the studied methods significantly (P<0.05) decreased the pain in athletes, and improved their performance compared to the pre-test state and the control group but no significant difference between the groups and their effectiveness level was found. Conclusion: The treatment methods used in this study are useful to improve the back pain and to decrease weakness and disability with no significant difference between their effectiveness.
Athletes, Low back pain, McKenzie training, Relaxation
ورزشکاران، کمر درد مزمن، تمرینات مکنزی، تنآرامی
11
21
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-7&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Saadi
Sami
Department of Physical Education & Sport Science, Islamic Azad University Marivan Branch, Marivan
سعدی
سامی
00319475328460010695
00319475328460010695
No
دانشگاه آزاد واحد مریوان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
Mehdi
Hakimi
Department of Physical Education & Sport Science, Islamic Azad University Marivan Branch, Marivan
مهدی
حکیمی
mehdihakimi66@yahoo.com
00319475328460010696
00319475328460010696
Yes
دانشگاه آزاد واحد مریوان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
Maryam
Ali-Mohammadi
Department of Physical Education & Sport Science, Islamic Azad University Marivan Branch, Marivan
مریم
علی محمدی
00319475328460010697
00319475328460010697
No
دانشگاه آزاد واحد مریوان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
Naseh
Karimiyani
Department of Physical Education & Sport Science, Islamic Azad University Marivan Branch, Marivan
ناصح
کریمیانی
00319475328460010698
00319475328460010698
No
دانشگاه آزاد واحد مریوان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
fa
تاثیر لیدوکائین وریدی بر درد، آرامش و تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی استرابیسم
The Effect of Intravenous Lidocaine on Postoperative Pain, Sedation and Nausea & Vomiting after Strabismus Surgery
زمینه و هدف : اثرات ضد درد لیدوکایین وریدی در بعضی از مطالعات نشان داده شده است. بلوککنندههای کانال سدیم نیز بهصورت داخل وریدی برای درمان دردهای نوروپاتیک مورد قبول واقع شدهاند. هدف ما از این مطالعه بررسی اثرات ضددردی، ضد تهوع و استفراغ و آرامبخشی تزریق لیدوکایین در جراحی استرابیسم میباشد. مواد و روشها : در یک کارآزمایی بالینی آیندهنگر چهل بیمار کاندید عمل جراحی استرابیسم مورد مطالعه قرار گرفتند. بیست کودک در انتهای عمل جراحی و قبل از خارج کردن لوله تراشه، لیدوکایین 5/1 میلیگرم برکیلوگرم داخل وریدی و گروه شاهد هم حجم آن سالیننرمال دریافت نمودند. درد بعد از عمل، نیاز به پتیدین، تهوع و استفراغ بعد از عمل و آرامش بیماران در ریکاوری بررسی شد. یافتهها: بیماران دریافتکننده لیدوکایین درد کمتر و میزان نیاز به پتیدین کمتری در طی اقامت در ریکاوری داشتند. همچنین در بیماران گروه لیدوکایین شیوع تهوع و استفراغ کمتر بود و این بیماران آرامش بیشتری داشتند. نتیجهگیری: لیدوکایین داخل وریدی فعالیت ضددردی، و ضدتهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی استرابیسم داشت.
Aim and Background: The analgesic effect of perioperative low doses of intravenous lidocaine has been demonstrated in some studies. Sodium channel blockers are approved for IV administration in the treatment of neuropathic pain states. Our objective in this study was to determine the analgesic, antiemetic and sedative effect of perioperative lidocaine administration in strabismus surgery.Methods and Materials: In a randomized and double blinded clinical trial, forty patients undergoing strabismus surgery were evaluated. Twenty patients received lidocaine (bolus injection of 1.5 mg/kg) at the end of operation, before tracheal extubation and 20 patients received saline as placebo. Postoperative pain scorr, pethidine requirement, nausea -vomiting and sedation were assessed in the recovery room. Findings: Patients who received lidocaine reported less pain and needed less pethidine during their recovery state. There were also fewer incidences of nausea and vomiting in the lidocaine group. Patients in the lidocaine group were more sedated than the ones in the control group. Conclusions: Intravenous lidocaine has analgesic activity, besides its preventing effect on nausea and vomiting after strabismus surgery.
Lidocaine, Postoperative pain, Vomiting, Nausea, Strabismus
لیدوکایین، درد بعد از عمل، تهوع، استفراغ، استرابیسم
22
27
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-137-2&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Alireza
Mahoori
Urmia University of Medical Sciences
علیرضا
ماهوری
00319475328460010699
00319475328460010699
No
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
Ebrahim
Hassani
Urmia University of Medical Sciences
ابراهیم
حسنی
ehassani87@gmail.com
00319475328460010700
00319475328460010700
Yes
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
Ghader
Motarjemizadeh
Urmia University of Medical Sciences
قادر
مترجمیزاده
00319475328460010701
00319475328460010701
No
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
Shahrzad
Mojtahedi
Urmia University of Medical Sciences
شهرزاد
مجتهدی
00319475328460010702
00319475328460010702
No
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
fa
بررسی شیوع خروج بدون برنامه لوله تراشه در بخش مراقبتهای ویژه
Prevalence of unplanned extubation in patients admitted to intensive care unit of Urmia Imam Khomeini hospital
زمینه و هدف: از حوادثی که در بخش مراقبتهای ویژه ممکن است ایجاد شود خروج بدون برنامه لوله تراشه است که با پتانسیل قابل توجه جهت ایجاد عوارض و مرگ و میر همراه بوده و یک عارضه بالقوه بعد از لولهگذاری تراشه میباشد.مواد و روشها: این مطالعه تحلیلی آیندهنگر بر روی 150 بیمار نیازمند تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی ارومیه صورت گرفت از بیماران فوق123 مورد لولهگذاری شده و 27 مورد دارای تراکئوستومی بودند. کل روز لوله برای بیماران حساب و موارد خروج بدون برنامه لوله تراشه (بدون دستور پزشک و به هر علت) ثبت و در نهایت میزان خروج بدون برنامه لوله تراشه به روز لوله حساب شد. یافتهها: از بین 150 بیمار تنها در 15 مورد (10%) خروج بدون برنامه لوله تراشه با شیوع 34/1 % (1114 روز لولهگذاری) رخ داده بود. متوسط زمان لولهگذاری در این بیماران 93/5±13/25 روز و تهویه مکانیکی 94/5±20/24 روز و در بیماران دیگر متوسط زمان لولهگذاری 48/1±10/13 روز و متوسط زمان تهویه مکانیکی 42/1±76/12 روز بود، به طوری که تفاوت معنیداری از نظر متوسط زمان لولهگذاری و تهویه مکانیکی مطابق آزمون تی، بین بیمارانی که دچار خروج بدون برنامه لوله تراشه شدهاند با سایر بیماران وجود داشته است (01/0=p).نتیجهگیری: میزان شیوع خروج بدون برنامه لوله تراشه در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام ارومیه تقریبا مشابه سایر مراکزی که در آنها این مطالعه انجام شده میباشد.
Aim and background : One of the problems that may occur in Intensive care units is unplanned extubation, which has major potential for complications and mortality and is an important complication of endotracheal intubation. Methods and Materials : This prospective analytical study was performed on 150 patients admitted to intensive care unit at Urmia Imam Khomeini hospital who all needed mechanical ventilation. Among them 123 patients were intubated and 27 patients had tracheostomy. Their total days of intubation were calculated and all the unplanned extubations were registered. Then the ratio of this event to the total days of intubation was measured. Findings : From 150 patients, 10% suffered from unplanned extubation with a prevalence of 1.34%) during 1114 days of Intubation). The mean time of intubation was 25.13±5.93 days and the mean time of mechanical ventilation was 24.20±5.94 days. Among other patient groups, these figures were 13.10 ±1.48 and 12.76±7.42 days, respectively. The measured figures for unplanned extubation were statistically significant compared with other groups, when t- test was used (P= 0.01). Conclusion: The f requency of unplanned extubation at intensive care units of Urmia Emam Khomeini hospital is similar to other centers according to the similar studies which have been performed.
Endotracheal intubation, Mechanical ventilation, unplanned extubation, Intensive Care Unit
لولهگذاری داخل تراشه، تهویه مکانیکی، خروج بدون برنامه لوله تراشه، بخش مراقبتهای ویژه
28
34
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-8&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Mohammad-Amin
Valizadeh-Hassanvali
Urmia University of Medical Sciences
محمدامین
ولیزادحسنلوئی
00319475328460010703
00319475328460010703
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ارومیه
Ali-Reza
Mahouri
Urmia University of Medical Sciences
علیرضا
ماهوری
ar_mahoori@ yahoo.com
00319475328460010704
00319475328460010704
Yes
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ارومیه
Seyed -Hassan
Adeli
Qom University of Medical Sciences
سیدحسن
عادلی
00319475328460010705
00319475328460010705
No
، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قم
Sorena
Nazarbaghi
Urmia University of Medical Sciences
سورنا
نظرباغی
00319475328460010706
00319475328460010706
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ارومیه
Sahar
Jadidi
Urmia University of Medical Sciences
سحر
جدیدی
00319475328460010707
00319475328460010707
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ارومیه
fa
بررسیتاثیر افزودن لیدوکایین به محلول شستشوی آرتروسکوپی در میزان بی دردی حین عمل بیمارانی که جهت آرتروسکوپی تشخیصی تحت بلوک داخل مفصلی زانو قرار میگیرند
The analgesic effect of adding lidocaine to irrigation solution in patients undergoing knee arthroscopy
زمینه و هد ف: تعیین تاثیر افزودن لیدوکایین به محلول شستشوی آرتروسکوپی در میزان بیدردی حین عمل در بیمارانی که جهت آرتروسکوپی تشخیصی تحت بلوک داخل مفصلی زانو قرار میگیرند . مواد و روشه ا: جامعه پژوهش این کارآزمایی بالینی دوسوکور را بیماران کاندید آرتروسکوپی تشخیصی زانو تشکیل میدادند . بیماران به شکل کاملا تصادفی به دو گروه 41 نفری کنترل و لیدوکایین تقسیم شدند . در گروه کنترل محلول شستشوی آرتروسکوپی شامل نرمال سالین فاقد هرگونه ماده بیحسی موضعی و در گروه درمان 5/0میلی گرم در میلیلیتر لیدوکایین به محلول شستشو اضافه شد. اندازهگیری درد حین عمل، میزان مخدر تجویزی حین عمل، میزان مخدر تجویزی تا 6 ساعت پس از عمل ، میزان رضایت جراح و بیمار از روش آنستزی مورد بررسی قرار گرفت . یافتهها: میانگین نمرات آنالوگ بصری درد و نیاز به مسکن حین و پس از آرتروسکوپی در گروه لیدوکایین به میزان معنیداری نسبت به گروه کنترل کمتر بود . نتیجهگیری: افزودن لیدوکایین به محلول شستشو در آرتروسکوپی زانو میتواند کنترل درد بهتری برای بیمار به همراه داشته باشد.
Aim and background: Our goal to perform this study was to evaluate the effect of adding lidocaine to the irrigation solution during knee arthroscopy on decreasing patient's degree of pain. Methods and materials: This was a randomized double blind study, in which 41 patients were enrolled in each group. In the control group, the irrigation solution in arthroscopy was just normal saline without any adjuvant. However in our cases, the solution contained 0.5 mg per ml lidocaine. The patients were compared according to their degree of pain and opioid request in the ward up to 6 hours thereafter. Findings: The visual analogue pain scale showed that the score of pain was significantly decreased in the case group in comparison with the control one. Moreover, the patients in the case group had significantly less request for opioids after arthroscopy. Conclusions: Adding lidocaine to the irrigation solution in knee arthroscopy could be an effective method to lower the degree of pain in patients.
knee arthroscopy, lidocaine, irrigation solution, visual analogue scale
لیدوکایین، آرتروسکوپی زانو، کنترل درد، آنالوگ بصری درد
35
40
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-9&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Seyyed Ali
Emami
Tehran University of medical sciences
سید علی
امامی
00319475328460010711
00319475328460010711
No
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Masoud
Ganji
مسعود
گنجی
00319475328460010712
00319475328460010712
No
Ebrahim
Espahbodi
Tehran University of medical sciences
ابراهیم
اسپهبدی
eespahbodi@yahoo.com
00319475328460010713
00319475328460010713
Yes
دانشگاه علوم پزشکی تهران
fa
ارزیابی پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بر اساس سیستم نمر ه دهی آپاچی П
Prognosis Evaluation in Hospitalized ICU Patients According to APACHE II
زمینه و هدف: سیستم های تخمین مرگ بیمارستانی که بر پایه شدت بیماری استوار می باشند، در 20 سال اخیر به طور روزافزونی به ویژه در زمینهمراقبت های پزشکی رایج شد ه اند. هدف از این تحقیق ارزیابی پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقب تهای ویژه بیمارستا نهای آموزشی درمانی شهرایلام در سال 1391 بر اساس سیستم نمر ه دهی آپاچی П م یباشد.مواد و رو شها: به منظور انجام این مطالعه تحلیلی آیند ه نگر، 150 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستا نهای امام خمینی(ره)و شهید مصطفیخمینی شهرستان ایلام در سال 1391 مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنام های که شامل اطلاعات دموگرافیک و همچنین معیارهای مربوط به آپاچی IIبود، تکمیل گردید و در نهایت کل اطلاعات ب هدست آمده با استفاده از رو شهای آماری )آزمون فیشر، SPSS ، ایکس 2( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافت هها: میانگین سنی بیماران در مجموع 2± 6/ 47 سال بود. 103 مورد از بیماران ) 7/ 68 %( مرد بودند. میانگین نمره آپاچی Π بیماران در مجموع 54 / 13بود. میانگین نمره آپاچی Π در زنان بیشتر بود ) 61 / 16 در مقابل 1/ 12 (. در مجموع 4/ 27 % بیماران فوت کردند که این میزان بالاتر از درصد مرگ پیش بینیشده در این مطالعه ) 7/ 12 %( بود. سطح زیر منحنی AUC)ROC ( مدل آپاچی Π در این مطالعه 70 % برآورد شد.نتیجه گیری: در مجموع میتوان گفت که سیستم آپاچی Π توانایی افترا قدهی مطلوبی دارد اما در مقابل، واسنجی )کالیبراسیون( این مدلجهت پی شبینی مرگ و میر نیاز به انجام مطالعات بیشتر دارد
Aim and Background: The estimation systems of mortality based on severity of disease are increasingly popularin the last 20 years, especially in the field of medical care. The purpose of this study is to evaluate the prognosis ofhospitalized ICU patients according to Apache 2 scoring system in educational hospitals in Ilam city during 2013.Methods and Materials: In order to perform this prospective and analytic study, 150 patients admitted to theICU ward of Imam and Mustafa Khomeini hospitals, were evaluated during 2013. A questionnaire that includeddemographic information and the Apache 2 criteria was completed for each patient and finally all of the data wereanalyzed by using statistical methods (SPSS software).Findings: The mean age of patients was 47.56 ±2. 103 patients (68.7%) were male, and overall the mean Apache2 score was 13.54 and was higher in women (16.6 VS 12.1) as well as the mean. 27.4% of patients died. Theobserved mortality rate was higher than the predicted mortality (12.7). Area under the ROC curve (AUC) of theApache 2 model was 70% for the study.Conclusions: Generally, the Apache 2 system has a good discrimination power, but for good calibration of themodel regarding mortality prediction, more studies are recommended.
APACHE II, ICU, Mortality
41
51
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-10&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Masood
Yasemi
Ilam University of Medical Science
مسعود
یاسمی
00319475328460010732
00319475328460010732
No
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
Karim
Hemmati
Ilam University of Medical Science
کریم
همتی
khematy@gmail.com
00319475328460010733
00319475328460010733
Yes
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
Issa
Khodadadi
Ilam University of Medical Science
عیسی
خدادادی
00319475328460010734
00319475328460010734
No
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
Mohammad-Rasoul
Yasemi
Ilam University of Medical Science
محمد رسول
یاسمی
00319475328460010735
00319475328460010735
No
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
Ilam University of Medical Science
هادی
پیمان
00319475328460010736
00319475328460010736
No
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
fa
بررسی عملکرد پرستاران در مورد وضعیت کنترل درد بیماران پس از اعمال جراحی شکمی انتخابی در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال1391
Assessment of nurses' attitude towards pain control in patients after elective abdominal surgery: A study in training centers - hospitals affiliated to Shiraz University of Medical Sciences in 2012
زمینه و هدف: شناخت و تسکین درد یکی از مهمترین مسئولیتهای پرستاران است . لذا برای حرکت بهسمت مراقبت باکیفیت بالاتر در بخشهای جراحی و ارتقاء عملکرد پرستاران، اطلاعات بیشتری در زمینه وضعیت موجود کنترل درد در بیمارستانها نیاز است. این پژوهش با هدف ارزیابی مدیریت درد پرستاران در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال1391 انجام گرفت. مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی، نمونهگیری به روش آسان، حجم نمونه 100 بیمار، پیگیری و ارزیابی درد هر بیمار 6 ساعت بود. جهت ارزیابی درد از مقیاس دیداری درد استفاده شد. فرم جمعآوری اطلاعات شامل مشخصات فردی، جدول ثبت نبض و فشارخون و مقیاس دیداری درد بیمار در شش ساعت متوالی، سوالاتی در رابطه با عملکرد پرستاران که از بیمار پرسیده میشد، اطلاعات ثبت شده در برگه دستورات جراح برای مصرف مسکن درصورت نیاز است . یافتهها: طبق یافتههای این مطالعه، در مجموع، مدیریت درد پرستاران مناسب نبوده است. نتیجهگیری : بهنظر میرسد جهت ارتقاء کیفیت کنترل درد در این مرکز درمانی، به پرستاران آموزش دیده و دارای اختیارات کافی در زمینه تجویز مسکن نیاز است .
Aims and Background: Identifying and relieving pain is one of the main responsibilities of nurses in the surgical wards. So in order to move toward higher quality care and to improve the performance of nurses in surgical wards , more information is needed on the current status of pain management in hospitals. Therefore , this study was performed to assess pain management qualification of nurses in teaching hospitals affiliated to Shiraz University of Medical Sciences during 2012. Methods and Materials: In this study , using convenience sampling 100 patients were enrolled. F ollow-up and evaluation of the patients' pain were done every 6 hours. To assess pain Visual Analog Scale (VAS) was used . The Data collected included demographic characteristics, chart, pulse rate, and blood pressure of the patients. The VAS score in six consecutive hours, and questions regarding pain management were asked by the nurses. The information gathered was recorded in sheets by nurses according to a PRN order (whenever the surgeon ordered to have painkillers if needed). Findings: According to our findings , in general, pain evaluation and management were not appropriately done by the nurses . Conclusion: It seems necessary that there is a need to improve the quality of pain management in the medical centers, and the nurses should be trained and has sufficient authority to prescribe analgesics whenever r equired.
Nurses, Pain Management, Acute Pain
عملکرد پرستاران, مدیریت درد, درد حاد
52
59
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-11&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
محمدنبی
رحیمیان
00319475328460010982
00319475328460010982
No
هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
نرگس
بیگی
Iranh2013@yahoo.com
00319475328460010983
00319475328460010983
Yes
حجت
حبیبی
00319475328460010984
00319475328460010984
No
ناهید
قاسم نژاد
00319475328460010985
00319475328460010985
No
محمدعلی
سهم الدینی
00319475328460010986
00319475328460010986
No
fa
تأثیر افزودن ترامادول به بوپیواکائین زیر فاشیا بر درد پس از اعمال جراحی ترمیم فتق اینگوینال
The effect of adding tramadol to subfascial bupivacaine on postopertaive pain after inguinal hernia repair
زمینه و هدف: درد حاد پس از عمل از عوارض شایع اعمال جراحی میباشد. بهدلیل عوارض جانبی تجویز مسکنها و مخدرهای سیستمیک، روش مناسبتر، ایجاد بیدردی موضعی و طولانیتر با تزریق مقادیر کمتری از داروها است. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات افزودن ترامادول به بوپیواکائین زیر فاشیا با تزریق سیستمیک آن بر درد پس از اعمال جراحی ترمیم فتق انجام شده است. مواد و روشها: در این مطالعه یک سوکور تصادفی 90 بیمار کاندید ترمیم فتق اینگوینال در سه گروه، که درگروه اول (بوپیواکائین و ترامادول) و گروه دوم (بوپیواکائین و نرمال سالین) در انتهای عمل، زیر فاشیای عضله مایل خارجی تزریق شد و گروه سوم (علاوه بر تزریق بوپیواکائین و نرمال سالین، ترامادول عضلانی) نیز دریافت نمودند. پس از عمل بیماران از نظر شدت درد، تهوع و استفراغ و نیاز به مسکن مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS 20 انجام گرفت. یافتهها: شدت درد دینامیک در چهار ساعت پس از عمل در گروه یک کمتر از گروه دو بود. همچنین در 8 ساعت پس از عمل، شدت درد دینامیک و استاتیک در گروه یک کمتر از بقیه بود (001/0= p )از نظر میزان تهوع و استفراغ اختلاف معناداری بین گروههای مورد مطالعه مشاهده نشد (11/0= P ). از نظر نیاز به مسکن و سطح هوشیاری تفاوت معناداری بین سه گروه مشاهده نشد. نتیجهگیری: افزودن ترامادول به بوپیواکائین، درد پس از عمل را در جراحی فتق کاهش میدهد بدون اینکه با عوارض تهوع، استفراغ و افت هوشیاری همراه شود.
Aims and Background: Acute pain after operation is one of the common side effects. Prescription of systemic analgesics and narcotics has however also various side effects therefore, a more appropriate method is the creation of local pain relief, and it is desirable to provide better and longer-lasting analgesia by the infusion of lower doses of drugs. This study compared the effects of adding tramadol to subfascial space with systemic injection of bupivacaine on pain after hernia repair surgery.Methods and Materials: In this randomized Single Blind study, 90 patients, candidate for one-way inguinal hernia repair, were divided into three groups. In the first group, bupivacaine and tramadol, in the second group bupivacaine and normal saline were injected below the fascia of external oblique muscle at the end of the operation and the third group received intramuscular tramadol at the mentioned location in addition to bupivacaine and normal saline. After operation, patients were compared in terms of pain intensity, nausea, vomiting, and need for analgesic. Data analysis was done by use of SPSS 20 software.Findings: The dynamic pain intensity in group 1 was lower than group 2 within 4 hours after operation. Moreover, within 8 hours after operation, the dynamic and static pain intensities in group 1 were lower than the other groups. No significant difference was observed between groups in terms of Nausea and vomiting (p=0.11). Besides, no significant difference was observed between the three groups in terms of need for analgesia and consciousness level.Conclusion: Tramadol addition to bupivacaine reduces postoperative pain in hernia surgery without being associated with any additional side effect such as nausea, vomiting, and loss of consciousness.
Bupivacaine, Tramadol, Static and Dynamic Pain, Nausea and Vomiting
بوپیواکائین، ترامادول، درد استاتیک و دینامیک، تهوع و استفراغ
60
66
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-12&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Hossein
Farzam
Kermanshah University of Medical Sciences
حسین
فرزام
00319475328460010724
00319475328460010724
No
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
Kkosro
Setaieshi
Kermanshah University of Medical Sciences
خسرو
ستایشی
00319475328460010725
00319475328460010725
No
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
Faramarz
Mohhamad Beigi
Kermanshah University of Medical Sciences
فرامرز
محمدبیگی
00319475328460010726
00319475328460010726
No
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
Fereshteh
Jalalvandi
Kermanshah University of Medical Sciences
فرشته
جلالوندی
fjalalvandi@kums.ac.ir
00319475328460010727
00319475328460010727
Yes
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
Afshin
Almasi
Kermanshah University of Medical Sciences
افشین
الماسی
00319475328460010728
00319475328460010728
No
دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
fa
پنوموتوراکس و پنوموپریتوئن بهدنبال تراکئوستومی
Pneumothorax and Pneumoperitoneum following Tracheostomy: A Case Report
اهداف و زمینه: تراکئوستومی پرکوتانئوس، یک روش جراحی شایع در زمینه اعمال گوش وحلق و بینی است، که با عوارضی مثل خونریزی، عفونت، آمفیزم زیرپوستی، پنوموتوراکس، آسیب عصب راجعه حنجرهای و شکستگی حلقه تراشه همراه است.معرفی بیمار: خانم هفتاد ساله ای که قرار بود که تحت تراکئوستومی اورژانس بدلیل انسداد ناکامل راههوایی همراه با زجر تنفسی شدید و تنگینفس بدنبال عود کانسر تیرویید مدولاری قرار بگیرد، که حدود دودقیقه پس از کار گذاری تراکئوستومی، فشارخون و اکسیژن شریانی بیمار، افت کرد اما فشار راه هوایی افزایش یافت. در معاینه فیزیکی، صداهای ریوی دوطرف، کاهش، و شکم به صورت ژنرالیزه بزرگ شده بود. بلافاصله یک لوله تراشه تا ده سانتی متر وارد منفذ تراکئوستومی شده و به داخل تراشه هدایت شد. با شک به پنوموپریتوئن اقدام به پونکسیون شکم با سرنگ بیست سی سی شد که هوا خارج گردید. بیمار پس از دو روز بستری در بخش مراقبتهای ویژه بدون عارضه جانبی مرخص شد. مکانیسم های احتمالی که باعث این مشکل شدند عبارتند از: عدم جای گذاری درست تراکئوستومی به دلیل محل تومور، جابه جایی لوله تراکئوستومی و باروتروما.در واقع پارگی دیواره آلوئول ها یا برونش ها موجب انتشار هوا به داخل فضای پلور و ایجاد پنوموتوراکس می شود و بااینکه فضای توراکس و پریتوئن از طریق دیافراگم جدا شده اند، ممکن است بدلیل نقائص مادرزادی، ارتباط بین این دو وجود داشته باشد.بنابراین انجام تراکئوستومی، به خصوص در بیماران دارای توده گردنی می تواند با عوارض جدی و تهدیدکننده حیات همراه باشد. باتوجه به وجود چنین خطری، درمان به موقع می تواند باعث کاهش موربیدیتی و مورتالیتی شود.
Aim and Background: Percutaneous tracheostomy, a common surgical procedure in the field of otolaryngology, is associated with complications, such as bleeding, infection, subcutaneous emphysema, pneumothorax, recurrent laryngeal nerve injury and tracheal ring fracture. However, the incidence of pneumothorax and pneumoperitoneum in a single individual is rare. Case report: A 70-year-old woman was scheduled to undergo an urgent tracheostomy with dyspnea and severe respiratory distress due to incomplete superior airway obstruction following relapse of medulary thyroid cancer. Approximately two minutes after insertion of the tracheostomy tube, her blood pressure and O2 saturation decreased but airway pressure increased. Physical examinations revealed decreased bilateral breath sounds and diffuse expansion of the abdomen. Immediately an orotracheal tube was inserted up to 10 cm through the orifice of tracheostomy into the trachea. After puncture of the chest and abdomen the air was evacuated and the patient was discharged from ICU after 2 days hospitalization without any adverse event. The proposed mechanisms include: complications related to lack of proper placement of tracheostomy tube due to tumor location, tube dislocation, and barotrauma .Rupture of alveolar walls or bronchial and bronchioles lead to air leakage into the pleural cavity and can cause pneumothorax. Although the thoracic and peritoneal cavities are separated by the diaphragm, they may communicate through congenital defects, such as a pleuroperitoneal canal or defects adjacent to the aorta or esophagus. Conclusions : Performing tracheostomy, especially in patients with a cervical mass, can be associated with serious and life-threatening events. Attention to the risk of these complications and prompt treatment would reduce the mortality and morbidity rate.
Pneumothorax, Pneumoperitoneum, Tracheotomy
پنوموتوراکس، پنوموپریتوئن، تراکئوستومی
67
72
http://jap.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-165-13&slc_lang=fa&sid=1
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
2014.04.142014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.52014.03.5
1392/12/14
Seyyed Ali-reza
Bameshki
Mashhad University of Medical Sciences. Imam Reza Hospital, department of anesthesiology
سیدعلیرضا
بامشکی
00319475328460010729
00319475328460010729
No
دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا (ع)، گروه بیهوشی
Shima
Sheybani
Mashhad University of Medical Sciences. Imam Reza Hospital, department of anesthesiology
شیما
شیبانی
sheybanish@mums.ac.ir
00319475328460010730
00319475328460010730
Yes
دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشهد، بیمارستان امام رضا (ع)، گروه بیهوشی
Majid
Sharifian
Mashhad University of Medical Sciences Imam Reza Hospital, department of anesthesiology
مجید
شریفیان
00319475328460010731
00319475328460010731
No
دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشهد، بیمارستان امام رضا (ع)، گروه بیهوشی