دوره 2، شماره 3 - ( پاییز 1390 )                   جلد 2 شماره 3 صفحات 26-18 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (6754 مشاهده)
زمینه و هدف: هیپوترمی از عوارض شایع در طی بیهوشی عمومی و نوروآگزیال می باشد که تا حدی می توان با استفاده از روش های پیشگیرانه از بروز آن جلوگیری کرد. در مطالعات انجام شده تاثیر روش های بیهوشی بر درجه حرارت بیماران در اعمال جراحی مختلف بررسی شده است. در مطالعه حاضر درجه حرارت بیماران در دو روش بیهوشی عمومی و اسپاینال در عمل جراحی سزارین بررسی و مقایسه شده است.
روش بررسی: پس از تصویب در کمیته اخلاق و کسب رضایت نامه کتبی آگاهانه از بیماران، این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده انجام گردید. 80 زن کاندید عمل جراحی سزارین انتخابی که از لحاظ معاینات بالینی در گروه1 طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا قرار داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفری تقسیم شدند، که به صورت تصادفی مورد بیهوشی عمومی (گروه G) یا اسپاینال (گروه S) قرار گرفتند. درجه حرارت تیمپان مادر توسط ترمومتر پرده تیمپان، 5 مرتبه شامل موارد زیر اندازه گیری گردید: قبل از شروع بیهوشی، پس از القاء بیهوشی و قبل از شروع جراحی بعد از تولد نوزاد و هم چنین زمان های 5/0 ساعت و 1 ساعت بعد از پایان جراحی بیماران در ریکاوری. نمره آپگار دقایق 1و5 و هم چنین درجه حرارت رکتال نوزادان بلافاصله پس از تولد و هم چنین PH خون شریانی بندناف نوزادان اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات با تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و توسط آزمون های آماری و برنامهSPSS 19 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در طی عمل جراحی در هیچ کدام از دو گروه هیپوترمی دیده نشد که بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. در زمان ریکاوری هیپوترمی خفیف در دو گروه ثبت شد که بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. میانگین درجه حرارت و آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان در دو گروه نیز تفاوت معنی داری نداشت و در حد طبیعی بود. میانگینPH خون بند ناف نوزادان در گروه اسپینال کمتر بود )001/0=مقدار پی).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر، تاثیر دو روش بیهوشی (اسپینال و عمومی بر میزان درجه حرارت مرکزی مادر در حین عمل جراحی سزارین تفاوتی ندارد

متن کامل [PDF 230 kb]   (3305 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
پذیرش: 1397/9/19 | انتشار: 1392/3/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.