زمینه  و هدف: عمل جراحی یک عامل اضطراب آور است که باعث ایجاد واکنش فیزیولوژیک در بدن می­شود. در نتیجه پاسخ فیزیولوژیکی بدن، تنفس، ضربان قلب و فشار خون افزایش می­یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر موسیقی بر برخی شاخص­های فیزیولوژیک بیماران قبل از اعمال جراحی انجام شد.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله‌ای از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار می‌باشد که بر روی 60 بیمار تحت عمل­های جراحی بی­حسی نخاعی در بیمارستان­های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1392 انجام گردید. شرایط ورود به مطالعه شامل تمایل بیمار جهت شرکت در مطالعه، عمل­های غیر اورژانسی، قرار داشتن در گروه سنی 20 تا 40 سال، عمل با بی­حسی نخاعی برای اولین بار و همچنین داشتن ثبات همودینامیک (فشار خون سیستولیک بیشتر از 90 میلی‌متر جیوه، عدم وجود دیس ریتمی‌های خطرناک و ضربان قلب بین (60 تا100) بود^(3،4). در گروه مورد علائم حیاتی بیمار که شامل فشارخون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، تعداد نبض، تعداد تنفس و همچنین میزان اشباع خون شریانی می­باشد قبل از مداخله ارزیابی و ثبت شده و بعد بیمار توسط متخصص بیهوشی تحت بی­حسی نخاعی قرار گرفته و بلافاصله آوای بدون کلام توسط دستگاه پخش موسیقی ام پی تری پلیر و گوشی مخصوص (هدفون) یک­بار مصرف به مدت 10 دقیقه  برای بیمار پخش گردید و بلافاصله بعد از اتمام این زمان دوباره علائم حیاتی و میزان اشباع خون شریانی  بیمار ارزیابی و ثبت گردید. برای گروه شاهد همین اندازه­گیری­ها بدون پخش موسیقی انجام گردید.

یافته ­ها: مقایسه میانگین شاخص­های فیزیولوژیک قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی­داری را نشان داد به­طوری که پخش آوای بدون کلام بر میانگین تعداد نبض، تعداد تنفس، فشار خون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک، تأثیر چشم­گیری داشت (0/50>P ))، اما بر روی درصد اشباع اکسیژن خون شریانی تأثیری مشاهده نشد (0/50>P )

نتیجه ­گیری: شنیدن آوای بدون کلام، بر روی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب افراد اثر چشمگیری داشت، اما بر روی درصد اشباع اکسیژن خون شریانی تاثیری نداشت.